Stichting Info BDSM vroeg aan een vrouwelijke sub, met lichamelijke beperkingen, een tekst te schrijven over haar relatie tot BDSM. Ziehier haar verhaal. Een helder verhaal vol reflectie, waarin ze haar vertwijfeling, bewustwording, groei, beleving en ervaringen neerschrijft. Een mooi, warm én moedig verhaal dat velen zal inspireren.
Onze dank gaat uit naar shaqila voor de enorme inspanning die ze hier geleverd heeft om duidelijk te maken hoe belangrijk BDSM in haar leven is. Respect!
Al vanaf dat ik heel jong was kan ik me herinneren dat BDSM gevoelens mijn leven beheersen, op de basisschool (zo rond groep 7/8) kwam namelijk mijn uitgesproken dominantie naar voren. Ik vond het altijd fijn om mensen dingen te zien doen die ik ze had opgedragen of aangeraden, en was dus zeker niet de stilste in de klas en tijdens de gym. Toen ik merkte dat ik dit ook buiten het schoolplein op vrienden toepaste, dacht ik dat dit de bevestiging was, ik ben dominant. Door mijn vroegtijdige seksuele ontwikkeling begon deze dominantie al snel andere vormen aan te nemen. Ik fantaseerde in bed over hoe het zou zijn als ik mensen vastgebonden voor me had, en zij geen keuze hadden dan naar mij te luisteren en te doen wat ik zeg. Andersom, vond ik het ook een hele spannende gedachte dat ik, de gene zou zijn die weerloos voor iemand ligt.
Het is heel erg lang bij gedachten en fantasieën gebleven, dit omdat mijn zelfbeeld niet heel hoog was. Wie zou er nou graag een BDSM relatie willen met iemand in de rolstoel? Een vanilla relatie vinden was in mijn ogen al onmogelijk. Elke keer als ik in de spiegel keek zag ik een klein, veel te dik, rolstoelgebonden en onzeker meisje, die toch nooit iemand zou willen. Dit was mij door de vele pesterijen op school wel ingeprent.
Door deze omstandigheden heb ik toen besloten om niets met BDSM te gaan doen. De gevoelens en verlangens die ik had zouden vast wel over gaan. Ik besloot mezelf weer ‘normaal klein meisje’ te willen voelen, en alle dingen die ook maar met BDSM te maken hadden naast me neer te leggen. Dit is echter niet zo makkelijk. Diverse Huishoudelijke artikelen werden in mijn ogen martelwerktuigen die ik met het grootste plezier een keer over me heen wilde hebben, en door de dagelijkse confrontatie hiermee werd de drang eens écht ervaring op te doen alleen maar groter. Op school werd het alleen maar erger, linialen die over de tafel gingen, paperclips die overal voor het grijpen lagen. In deze tijd heb ik geprobeerd me tegen mezelf te verzetten. Ik maakte ruzie met al mijn vrienden en was niet meer buiten de deur te vinden, zo probeerde ik mijn lichaam en geest te ‘herprogrammeren’ om de verlangens naar BDSM uit te wissen, maar wat denk je…?
Ik was veel te nieuwsgierig! Ik besloot om eens op internet te kijken, want op internet (zo was mij verteld) vind je alles. Dit heeft bij mij echter alleen maar voor verwarring gezorgd. De talloze foto’s en filmpjes die van soft tot extreem hard gingen schrokken mij erg af. Nooit had ik verwacht dat mensen zich zouden laten bewerken met bijvoorbeeld messen, en er dan nog van konden genieten. Dit was echt niet waar ik naar op zoek was, ik wilde iemand die mij lichamelijk en geestelijk in de hand had, en mij af en toe wat lichte pijn deed.
Google bracht mij naar een profielensite, een site waar iedereen zich aan kon melden en zo contacten kon leggen met gelijkgestemden. Hoewel ik nog steeds geen praktijkervaring had, wist ik wel precies wat ik wilde. Ik ben bi, dat wist ik altijd al heel zeker, en ik was in eerste instantie gewoon op zoek naar iemand waar ik leuk informatie mee kon uitwisselen.
Dit kwam al veel sneller op gang dan ik dacht. In een van de weekenden dat ik thuis was ( ik zat intern op een woonvorm, met andere invalide jongeren door de week) zag ik een berichtje staan. Een bericht van een man die véél te oud was, maar wel door zijn manier van schrijven en mijn naïviteit de aandacht trok. Ik besloot hem toe te voegen op MSN, en hem daar verder te leren kennen. Hij bleek een lieve rustige Dominant uit het Gooi te zijn (Mijn woonplaats tijdens weekenden en vakanties), hij vertelde mij in geuren en kleuren wat hij allemaal al had gedaan, en wat hij nog wilde doen. Omdat deze man zo aantrekkelijk was, besloot ik af te wachten en ondertussen een band tussen ons te creëren. Al snel wisselden we telefoonnummers uit, omdat ik op de woonvorm niet ongestoord kon internetten.
Tijdens onze vele gesprekken ontstond een hechte band. De behoefte aan contact groeide elke dag, dit zorgde voor eindeloze gesprekken van het begin van de avond tot vaak vlak voor het moment dat mijn wekker af ging. Slapen zat er dan al niet meer in, dus ging ik vaak doodmoe naar school met als resultaat dat ik denkend aan hem aan mijn tafel in slaap viel.
Wat ik op dat moment nog niet door had, was dat ik in deze gesprekken steeds meer dingen voor hem ging doen, ik luisterde naar hem. Dit ging van gewoon mijn best op school doen, naar uit eindelijk werkelijke telefoonsessies, waarin ik mezelf helemaal aan hem gaf.
Intens genoot ik van de momenten dat zijn stem mijn handelingen manoeuvreerden, en dit bevestigde voor mij eindelijk hoe en wie ik ben. Ik ben onderdanig, en ik wil alleen onderdanig zijn aan hem. In de ontmoetingen die op deze gesprekken volgde, groeide een hechte D/s waarvan we beide ontzettend genoten hebben.
In onze D/s relatie, maar ook daarna ben ik veel uit gegaan. Van grote bijeenkomsten in clubs, tot kleine intieme barbecues en etentjes, we hebben elke kans gegrepen om zoveel mogelijk mensen te leren kennen. In deze kringen heb ik mezelf ondanks mijn beperkingen nooit ongeaccepteerd gevoelt. Iedereen behandelde mij als alle anderen ook, zonder ook maar één moment de nadruk te leggen op iets wat ik eventueel niet zou kunnen. Dit gaf mij een dusdanig goed gevoel dat ik al gauw ben gaan durven spelen tijdens bijeenkomsten, mijn onzekerheden over mijn lichaam leken op zulke momenten als wolken voor de zon verdwenen.
Op zulke bijeenkomsten leer je altijd veel mensen kennen. Sommige ben je meteen weer vergeten, maar andere blijven je altijd bij. Zo gebeurde het dat er al snel hechte vriendschappen ontstonden. Als we niet samen aan het spelen waren op bijeenkomsten en meetings, zagen we elkaar regelmatig tussendoor voor een bioscoopbezoek of lekker etentje. Sommige van deze mensen spreek ik nog regelmatig.
Deze vrienden hebben ook heel erg bijgedragen aan het bedenken van nieuwe spelmogelijkheden. Omdat door mijn rolstoelgebondenheid natuurlijk niet alles mogelijk was, moesten we nieuwe manieren bedenken om op onze eigen manier toch van dingen te kunnen genieten. Hierin speelden mensen om ons heen een grote rol. Met z’n allen probeerden we allerlei dingen uit, zoals bondages in de rolstoel en suspensions. Als je op deze manier bezig bent, en je er steeds meer in verdiept zie je steeds meer mogelijkheden. Nu ik eenmaal een aantal jaren verder ben, zie ik eigenlijk in alles wel een mogelijkheid.
Tijdens de verschillende sessies, kom je er achter dat er ondanks de rolstoel en alle overige beperkingen veel mogelijk is. Met heel veel creativiteit en humor hebben we verschillende houdingen en bondages geprobeerd. Sommige heel fijn en succesvol, andere enigszins oncomfortabel, maar ontzettend grappig. Ook wat mijn lichaam kan hebben was heel erg uitproberen. Door mijn handicap heb ik namelijk op verschillende plaatsen gevoelsstoornissen, en zal dus niet altijd alles voelen. Mijn voeten zijn bijvoorbeeld grotendeels gevoelloos, dit maakt het voor een Dom bijvoorbeeld lastig om mijn voeten te kietelen omdat je dan écht het juiste plekje moet vinden. Ook mijn billen zijn deels erg gevoelloos. Een spanking op de verkeerde plek kan ik op deze manier uren volhouden, zonder ook maar een klein beetje pijn te voelen. Hier tegenover staat dat ik op bepaalde plekken heel erg gevoelig ben. Mijn borsten reageren bij de kleinste aanraking, en kleuren bij een goede spanking vaak ook heftig.
Zoals iedereen denk ik wel, heb ook ik ervaring opgedaan door positieve en negatieve dingen mee te maken. Het feit dat ik ontzettend leuk en liefdevol ben opgenomen in de ‘BDSM scene’ zorgde er al snel voor dat ik mijn onzekerheden begon te verliezen. Binnen deze kringen voelde ik me meteen veilig en kon dus zonder me zorgen te maken over hoe anderen over mij dachten genieten van prachtige momenten. Als ik me in deze kringen niet hoef te schamen, kan ik best in het dagelijkse leven een beetje meer lef en zelfvertrouwen tonen dacht ik. Zo veranderde ik al snel van het kleine verlegen meisje in iemand die altijd wel een mening had, en mijn moeder viel dan ook bijna van haar stoel toen zij in de 4e klas te horen kreeg dat haar dochter toch écht een grote mond begon te krijgen! Op een van de meest bijzondere BDSM ervaringen kom ik zo nog uitgebreid terug…
Helaas lopen er op deze wereld niet alleen maar leuke en lieve mensen rond. Zo heb ik dus helaas ook ervaren dat mensen de BDSM misbruiken om maar te pas en te onpas hun perverse mishandelingen op iemand los te laten. Voor mij is het nog steeds een raadsel hoe deze mensen deze prachtige lifestyle kunnen misbruiken om voor hun eigen genot mensen voor het leven te tekenen, zowel fysiek als mentaal. Omdat deze mensen verder geen aandacht verdienen, wil ik hier verder niet meer over zeggen dan dat zij ook voor een deel verantwoordelijk zijn voor wie en hoe ik ben.
Toen mijn man en ik een relatie kregen kende ik hem al enkele jaren via internet. Via een forum hadden we elkaar leren kennen toen ik 12 was, en sinds dien een hechte vriendschap opgebouwd waarin we regelmatig chatten, webcamden, smsten en belden. Na een aantal jaar besloten we af te spreken, en vanaf dat moment wisten we dat we met elkaar verder wilden. Het onderwerp BDSM vond ik in het begin moeilijk, omdat hij erg onervaren was en ik dus niet wist hoe hij hierop zou reageren. Toen ik dit onderwerp ter sprake bracht, reageerde hij erg nieuwsgierig ik stuurde hem een aantal verhalen en verslagen die ik had gemaakt en maakte hem zo steeds nieuwsgieriger naar dit onderwerp. Mijn man ontdekte tijdens de relatie zijn Dominante gevoelens, en al gauw besloten we om BDSM een belangrijke rol in onze relatie te laten spelen. Door met heel veel plezier en humor uit te proberen, zowel samen als met anderen begonnen we langzaam een D/s stel te vormen. Mijn man begon de BDSM steeds leuker te vinden, en genoot intens van alle nieuwe dingen die we probeerden en leerden van anderen.
Op dit moment is het alweer bijna 4 jaar geleden dat ik op 6-8-2008 mijn 24/7 contract getekend heb, en me hierbij voor altijd volledig aan hem verbonden heb. Nog steeds ontdekken we elke keer weer nieuwe dingen, en genieten samen intens van elk spel. Het maakt me ontzettend trots dat hij mij als sub heeft geaccepteerd, en dat ik hem elke dag opnieuw mag verblijden met mijn onderdanigheid naar hem
Twee van de meest bijzondere dagen in mijn sub bestaan waren met zekerheid de twee dagen in kwestie in 2008 en 2010. Via de chat was ik toevallig in contact gekomen met iemand die wel eens op het podium van Domina Rowena had mogen zijn, hij vertelde mij in geuren en kleuren hoe geweldig deze ervaring was, en hoe hij hierdoor zijn grenzen echt had leren kennen. Natuurlijk wist ik wie Domina Rowena was, want als vaste bezoeker van de KamaSutrA beurs in Utrecht had ik al vele malen gezien hoe Zij en haar team geweldige dingen op het podium deden. Geboeid door dat gesprek en alles wat ik heb gezien ging ik rondkijken op internet, tot ik ineens een oproep tegen kwam waarin stond dat Domina Rowena nog plaats had op haar podium.
Na overleg met mijn Meester besloot ik de gok te wagen en een bericht te schrijven, uiteraard heb ik mijn beperkingen hierin vermeld. Na een paar dagen ontving ik een positieve reactie, na een telefoongesprek moesten we het maar gewoon een keertje doen! De periode vooraf heb ik enorm in spanning gezeten, mezelf afvragende of ik dit echt wel durf. Maar toen ik eenmaal over de drempel was om bij de beurs naar Domina Rowena te vragen, ging alles eigenlijk vanzelf. De sfeer achter de schermen was enorm goed, iedereen was ontzettend aardig en ik had er vanaf het begin al een goed gevoel over. Na een gesprek met iedereen was het tijd om op te gaan, en steeg de spanning. Voor ik me überhaupt druk kon maken over of ik wel op het podium zou kunnen komen, hadden een aantal sterke mannen mij al met rolstoel en al erop getild, en daar stond ik dan. Met behulp van de takel kon ik even op mijn benen staan, om zo met boeien bevestigd te worden aan het bondagerek, waarna ik achterover gekanteld heel lekker lag. Op dat moment vergeet je de tijd en alles om je heen, voor mij bestonden vanaf dat moment alleen nog de muziek, de Dominanten tegenover mij en ik. Intens genoot ik van de touwen, de klemmen en alle zwepen en overige attributen op mijn lichaam, terwijl ik heerlijk weg zakte naar mijn eigen kleine wereld. Mijn Dominant en ik hebben zo intens van deze avond genoten, dat ik aan het eind van de sessie tijdens luid applaus in tranen ben uitgebarsten. Op dat moment was ik ontzettend trots, ik had mezelf zonder onzekerheid durven laten zien aan eindeloos veel mensen, en ik had aan iedereen bewezen dat het mogelijk is om als invalide een hele goede sub te zijn en te kunnen genieten van een heerlijk spel. Ook voor mijn Meester was dit een hele bijzondere avond, Hij heeft gezien dat er ondanks mijn beperkingen eindeloze mogelijkheden zijn, en hij heeft mogen bijdragen aan een geweldig intens spel.
Na deze avond leefde ik dagenlang in een roes, ik voelde me geweldig en alles ging voor mijn gevoel in sneltreinvaart langs me heen. Toen ik in gesprek raakte met mensen die het hadden gezien en de foto’s kreeg die door een professioneel fotograaf zijn gemaakt drong het pas tot me door wat ik gedaan had, ik had intens genoten van een geweldig spel onder de ogen van een heel erg groot publiek. Deze avond heeft ervoor gezorgd dat ik nóg een betere sub ben geworden die niet bang is te laten zien wat ze kan, ik zal deze dag nooit vergeten.
In 2010 heb ik deze ervaring nog eens mogen beleven. Wederom hebben mijn Meester en ik genoten van een intens spel op het podium, waarin ik steeds een stapje verder ben gegaan. Die dag heb ik mijn eerste naalden mogen ervaren, en kwam ik erachter dat ik eigenlijk veel meer aan kan dan ik altijd dacht, gewoon door mijn angsten opzij te zetten en mezelf in vertrouwen helemaal over te geven. Wederom was het een geweldig spel, waarin iedereen ontzettend veel plezier heeft gehad, en waarvan ik nog steeds als ik de foto’s zie na kan genieten!
Hoe ziet de toekomst eruit? Ik kan het niet voorspellen, maar ik weet zeker dat mijn Meester en ik nog talloze fantastische sessies gaan beleven. Onze relatie en onze D/s is zo intens dat wij elkaar op grote afstand aanvoelen, en zo elke keer weer een prachtig spel beleven, die onze relatie nog mooier maakt. Inmiddels hebben we een kring hechte vrienden waarmee we niet uitsluiten in de toekomst geweldige spellen te kunnen spelen. Samen met hun leren wij ook elke keer nog nieuwe dingen bij, en blijven we genieten van al het moois wat de BDSM ons te bieden heeft!
Mijn conclusie na het schrijven van dit stuk is als volgt: BDSM is voor iedereen. Ongeachte welke beperking je hebt of hoe onzeker je bent, heeft iedereen het recht om er achter te komen waar hij/zij van geniet. Vind iemand die je vertrouwd om met die persoon uit te proberen waar je van geniet, om zo je grenzen te verkennen en keer op keer weer te kunnen genieten van een prachtig spel. Je mag zijn wie je bent en hiervan genieten. Ik hoop dat ik iedereen die twijfels heeft over zijn eigen beperkingen een beetje inspiratie heb gegeven om alle twijfels en angsten opzij te zetten, en net als ik te ontdekken wat deze mooie wereld te bieden heeft. BDSM heeft voor mij bijgedragen aan een sterkere persoonlijkheid, en zal voor altijd een grote rol in mijn leven spelen. Sub is wat ik ben en wat ik wil zijn, als ik mijn Dominant kan dienen en hem hiermee gelukkig maak, ben ik de gelukkigste persoon op deze aarde.
shaqila
Mensen die naar aanleiding van dit verhaal in contact willen komen met shaqila kunnen haar mailen op volgend adres: sweetygirly00 @ gmail.com
Deze getuigenis werd ook opgenomen in het boek: “BDSM, ik beheers je!”