Beste Sebastianus,
Ken je het lied van Marc-Marie Huijbregts: “ken je mij, wie ben ik dan, weet jij mij beter dan ik”. Het zingt voortdurend in mijn hoofd.
Afgelopen maandag hebben H. en ik elkaar voor de tweede keer ontmoet en gesproken over wat we zouden willen en een heel klein beetje elkaar getest. Beetje plagen, lachen, kijken, 1 simpel touwtje. In je boeken schrijf je dat je tijdens de eerste sessie met een nieuwe partner je broek aanhoudt. Ik dacht dat het een utopie was. Het is geen utopie.
Sebastianus, het is ongelofelijk. Deze man snapt mij. Hij kijkt dwars door me heen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Ik kan me geen lievere en meer zorgzame dom voorstellen. In die paar minuten dat we elkaars binnenkant mochten bekijken, gebeurde er al zoveel. Nee, ik word niet verliefd op de mens H. Maar als dom en sub zitten we nu al onder elkaars huid. Een lot uit de loterij, zo voelt het.
Hij zei de volgende dag via de telefoon ontroerd te zijn. Dat hij dit nog nooit zo meegemaakt heeft (hij is dus een ervaren dom) en beseft dat hij dit altijd gezocht heeft in de BDSM. Hij nam het woord zielsverwantschap in de mond (terwijl ik meer het zweverige typje ben, haha).
Ik voelde me zo op en top vrouw. Alles van mij mag er zijn. Ik mag helemaal compleet A. zijn. In al mijn kracht (en dat is heel veel) en in al mijn kleinheid. Na afloop lag ik met mijn hoofd op zijn schoot en hij streelde door mijn haar. We kennen elkaar nog maar net, hoe gek is dat. Tijdens het spelen deed hij precies wat ik nog niet eens zo expliciet benoemd had maar wel ten diepste naar verlangde: hij stelde me voor aan mezelf.
Toen hij weg was en ik in bed lag, begon mijn hele lichaam te tintelen. Niet erotisch of zo. Ik was me gewoon bewust van mijn hele lijf. Ik viel samen met mezelf.
Ik ben zo verwonderd. In een paar weken is mijn leven zo veranderd. Hoe bestaat het dat je dit in 1 keer treft?
Hij is 60, ik ben 55. Hij is niet mooi, beetje te dik, ik lijk met een leuk jurkje nog heel wat, maar bij mij begint de zwaartekracht ook toe te slaan, helaas. Seks hebben we al meegemaakt. En natuurlijk gaan we ook wel vrijen, maar dat zal nog het minst belangrijke onderdeel van onze ontmoetingen worden. Klaarkomen is geen doel meer maar een mogelijk prettige bijkomstigheid.
Hij gaat mij bevrijden door me mijn vrijheid te ontnemen.
En op zijn advies gaan we het heel erg kalm aan doen. Eén van mijn vragen aan hem was: in welke valkuilen ben je in het verleden gestapt? “Te snel willen”, was zijn antwoord. Dus oefen ik nu geduld. Volgende week woensdag zien we elkaar pas weer, zucht.
…
A.