Bestaat er een verschil tussen een sub en een slaaf?
Of in een wat bredere zin geformuleerd: Bestaat er een verschil tussen een onderdanige/sub en een slaaf/slavin?
Hoewel ik persoonlijk niet echt een onderscheid zie tussen de benamingen “onderdanige/sub” en “slaaf/slavin” blijkt het een veelvoorkomend discussieonderwerp te zijn. Op sommige BDSM-fora en –blogs wordt wél een onderscheid gemaakt. Het verschil zou hem dan liggen in de keuze die gemaakt wordt en de gevolgen van die keuze:
1. De keuze om onderdanig/sub te willen zijn
Telkens voor een spel én op vraag van een Dominant maakt een onderdanige/sub de keuze om onderdanig te willen zijn. Het is dus een stap die gezet wordt op een specifiek moment. Na het spel worden de oorspronkelijke machtsverhoudingen automatisch weer van kracht. De keuze is gebaseerd op een machtsuitwisseling waarbij de wensen en verlangens van beide partijen voorop staan en waarbij de onderdanige verwacht dat zijn/haar wensen en verlangens gerealiseerd zullen worden door de Dominant. Het is dus een voorwaardelijke keuze. Als de onderdanige niet krijgt wat hij/zij verlangt zal die gaan protesteren en om bijsturing vragen.
2. De keuze om slaaf/slavin te willen zijn
Voor een slaaf/slavin zou deze keuze een meer permanent karakter hebben. Er hoeft niet voor elk spel een stap gezet te worden. De slaaf/slavin heeft beslist dat de Dominant een spel kan inzetten wanneer hij/zij dat wenst zonder dat er een specifiek moment bepaald is. De slaaf/slavin staat dus steeds ter beschikking en stelt de eigen wensen/verlangens ondergeschikt aan die van de Dominant. Het zou hier dus een onvoorwaardelijke keuze betreffen. De slaaf zal niet protesteren omdat hij/zij beslist heeft niet te zullen protesteren. Voor hem/haar is de totale gehoorzaamheid de kern.
Voor mij persoonlijk heeft de voorkeur tussen de verschillende benamingen eerder te maken met wat je beiden lekker vindt. Vind je sub, slaaf of slavin beter klinken? Of verkies je je (spel)partner nog anders te noemen? Ga vooral je gang.
Overigens geloof ik niet in een blijvende en totale onvoorwaardelijkheid. Elk mens verandert in de loop van zijn ontwikkeling, wensen en verlangens kunnen (en zullen zeer waarschijnlijk) veranderen of verschuiven. Zowel de slaaf/slavin als de Dominant kunnen in de loop van hun relatie over bepaalde zaken anders gaan denken en voelen. Opgedane ervaringen zullen dit ongetwijfeld mee gaan inkleuren. Als de slaaf/slavin op termijn niet (meer) krijgt wat hij/zij verlangt, dreigt uiteindelijk een breuk of ontstaat er een soort van “ontmenselijking” waarbij de wil van de slaaf/slavin volledig verdwijnt ten voordele van die van de Dominant. Ik stel me ernstige vragen bij de wenselijkheid van dergelijke situatie en het effect op het zelfbeschikkingsrecht, zelfrespect en zelfactualisatie van de slaaf/slavin.
S. Sebastianus
Trefwoorden: sub – slaaf – slavin – BDSM – zelfbeschikking – zelfrespect