oktober 2017

De laatste maanden staan de media bol over ongewenst seksueel gedrag. Vrouwen – maar ook mannen – getuigen in grote getale dat ze er het slachtoffer van zijn.

Onderstaande figuur geeft aan hoe mensen die anderen seksueel misbruiken denken over mensen, zich gedragen en handelen. Maar hoe zit dat in een BDSM-context? Daar zijn mensen juist op zoek naar onderdanigheid, naar vernedering, naar het ondergaan van bepaalde handelingen die in deze driehoek voorkomen. Waar zit dan het verschil tussen ongewenst seksueel gedrag en BDSM?

De gebruikte figuur is een adapatie van het origineel van:

https://buildingboys.net/illustrated-guide-to-rape-culture-the-importance-of-sexual-consent/

Deze figuur toont aan hoe ongewenst seksueel gedrag ontstaat. Hoe het van misbruik tot geweld kan evolueren. De bron benoemt het als “de verkrachtingscultuur” of hoe verkrachting en ander seksueel geweld door een samenleving getrivialiseerd, gerationaliseerd en zelfs acceptabel gemaakt kan worden. Het begint onderaan de figuur als een “sluipend gif”, en klimt op in steeds extremere vormen. Halverwege de driehoek verschuift het van misbruik naar geweldpleging.

Hoe ziet de driehoek eruit als we concreet gaan invullen welke handelingen en gedrag bij welke “fase” horen?

Expliciet geweld gebruiken:
– Verkrachting
– Incest
– Slagen en verwondingen
– Moord

Ontnemen van autonomie:
– Verdoven of drogeren
– Aanranding
– Gedwongen seksuele handelingen
– Betasten (seksueel)
– Negeren van stopwoorden
– Stiekem condoom verwijderen

Opzettelijk vernederen:
– Nafluiten
– Foto’s van geslachtsdelen toesturen
– Bedreiging en stalking
– Wraakporno
– Betasten (seksueel)
– Up-skirt-foto’s

Slachtofferen – blamen en shamen:
– Het zijn nu eenmaal mannen
– Het slachtoffer heeft er zelf om gevraagd
– Verkrachtingsgrappen
– Discriminatie
– Betasten (niet seksueel)
– Café/toogpraat
– Seksistisch gedrag
– Intieme details verspreiden
– Foto’s zonder instemming verspreiden
– Slachtofferblaming

NIEMAND – dus ook niet iemand die de onderdanige rol wil spelen binnen een BDSM-context – kiest ervoor de bovenstaande lijst ongewild te ondergaan. Een aantal zaken die in de lijst voorkomen (met uitzondering van de allerergste natuurlijk) kunnen WEL GEWENST worden. Maar dan altijd vertrekkend vanuit VRIJWILLIGHEID en de mogelijkheid om STOP te zeggen.

Daar bestaan helaas nog vaak misvattingen over. Verstandig beleefde BDSM heeft niets met een “cultuur van verkrachting” te maken, maar alles met 2 mensen die mekaar willen geven wat ze wensen. De Dominant die wil beheersen; de onderdanige die wil beheerst worden. En dit met respect, vertrouwen, vrijwilligheid, voorzichtigheid en verantwoordelijkheid en vanuit gelijkheid en complementariteit (de een kan niet zonder de ander).

Sebastianus
Trefwoorden: ongewenst seksueel gedrag – verschil met BDSM

Ik heb met verstomming de Weinstein-affaire en de daarop volgende trending hashtags #MeToo en #Ihave op sociale media zitten volgen. De voorzichtige eerste schrikwekkende conclusies lijken dat 40% van de vrouwen een of andere vorm van seksuele intimidatie, geweld en misbruik hebben meegemaakt. Wat een trieste en schrikbarende conclusie! Nu zal niet elke inbreuk gepleegd zijn door een man, maar hoeveel dan wel? 35%? 30%? Moeten we daaruit dan concluderen dat ruwweg  1 op 3 mannen een dader is?! Als man voel ik me beschaamd voor mijn seksegenoten. Als partner van een vrouw voel ik me angstig. Wanneer zal het ons treffen?

Als BDSM’er en als medewerker van een Stichting die zich bezighoudt met het informeren en adviseren van mensen die een BDSM-behoefte hebben, weet ik dat er zich hier gevallen van geweldpleging voordoen. De meeste van onze inspanningen zijn juist gericht op het voorkomen van ongewenste zaken.
Vanuit de contacten met inmiddels ontelbare BDSM’ers heb ik altijd gedacht: “Het zijn uitzonderingen. Het valt binnen de BDSM-wereld eigenlijk nog wel best mee.”  Maar tegelijkertijd: “Hoeveel mensen die een BDSM-behoefte hebben en daar de beleving in de praktijk hebben omgezet, hebben gezwegen over het misbruik?” Als ik de onthullingen volg op sociale en andere media, dan moet er nog veel meer zijn dat het daglicht nooit zal zien.

En wat is dan: “…valt nog wel best mee”? Is één geval al niet teveel misschien? Is er één vrouw op deze wereld die dergelijke behandeling verdient? Ik dacht het niet!

Hoeveel Romy’s, Savannah’s en Anne’s moeten we nog vinden eer we gaan inzien dat er iets heel ergs aan het mislopen is met de manier waarop bepaalde mannen naar vrouwen kijken?!

Het wordt hoog tijd dat mannen gaan inzien wat ze veroorzaken. Inzien dat wat ze doen minstens een levenslang angsteffect heeft op vrouwen of erger. Het wordt hoog tijd dat moeders en vaders hun zoons gaan duidelijk maken dat er grenzen zijn die nooit overtreden mogen en kunnen worden. Dat ze hun dochters duidelijk maken dat ze hun grenzen mogen en kunnen aangeven en hen strijdbaarder maken tegen elke vorm van intimidatie en geweld. Dat er niks verkeerd is om “neen” te zeggen en dat ook overduidelijk kenbaar te maken, zonder schroom, zonder aarzeling, zonder terughoudendheid.

Het wordt hoog tijd dat we machtige mannen, die misbruik maken van hun status en macht, duidelijk maken dat we dit niet meer pikken. Dat consensus de weg is die het verste leidt en niet misbruik!

Het wordt hoog tijd dat er een nieuwe hashtag de wereld ingestuurd wordt: #I will never of #ik zal nooit. Ik zal nooit een vrouw (of eender welk mens) seksueel intimideren, geweld aan doen of misbruiken. Er bestaat geen enkele reden, geen enkel excuus waarom dit aanvaardbaar of tolerabel zou zijn. Ook niet binnen een BDSM-context. Want ook daar blijven vrijwilligheid en consensus altijd voorop staan … zonder enige uitzondering, zonder enig excuus!

En dat geldt evenzeer voor mannen, want ook zij zijn het slachtoffer van seksuele intimidatie en misbruik. #Iwillnever moet dus de trend worden en blijven, voor mannen én voor vrouwen!

Sebastianus

Trefwoorden: #metoo – ongewenst seksueel gedrag – BDSM – consensus