maart 2016

“Bizar” is blijkbaar de norm als het over seksuele verlangens gaat. Dat blijkt uit een recent onderzoek van de University of Montreal. Blijkt dat bijna de helft van onze seksuele fantasieën beschouwd kunnen worden als “deviant” of “atypisch”, tenminste als we de geldende psychiatrische criteria volgen.

In het onderzoek, gepubliceerd in het Journal of Sex Research, werden 1.040 Canadezen van beide geslachten bevraagd naar hun seksueel gedrag en voorkeuren. Met dergelijke grote groep vermoeden de onderzoekers dat de conclusies van het onderzoek waarschijnlijk gelden voor heel Noord-Amerika en Europa.

In de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders Fifth Edition (DSM-5) – vaak wat cynisch de  psychiatrische “bijbel” genoemd  – wordt seksueel gedrag opgedeeld in “normophilic” (beschouwd als “normaal” of “typisch” gedrag) en “paraphilic” (beschouwd als “abnormaal” of “deviant” gedrag). 45,5 procent van de bevraagde personen verklaarden dat ze interesse hadden in op zijn minst 1 soort seksueel gedrag dat als parafiel kan benoemd worden en 33 procent gaf aan er al ervaringen mee gehad te hebben.

Onder de bevraagden, had 35 % wat met voyeurisme (het kijken naar iemand anders die seks heeft of intieme handelingen verricht), 26 % hield van een of andere vorm van fetisjisme (seksuele stimulatie met een levenloos object of niet-seksueel lichaamsdeel), nog eens 26 % hield van frotteurisme (zonder toestemming tegen iemand aanwrijven of betasten ), en 19 % werd opgewonden door masochistische handelingen (seksuele bevrediging vinden in pijn of vernedering).

Christian Joyal, een van de onderzoekers, verklaarde dat zowel mannen als vrouwen hun seksuele eigenaardigheden hebben, maar dat er lichte verschillen bestaan tussen beide geslachten.

In een officiële verklaring schreef hij: “In het algemeen geldt dat mannen meer interesse tonen in parafiel gedrag dan vrouwen. Maar dit betekent niet dat vrouwen ze helemaal niet zouden hebben. Meer nog, de vrouwen die verklaarden interesse te hebben in seksuele onderdanigheid, hadden meer gevarieerde seksuele interesses en gaven ook aan meer tevreden te zijn en bevredigd te worden door de beleving van deze seksuele voorkeur.

Hiermee wordt de kritiek op de DSM – de medicalisering van de menselijke natuur en de culturele vooringenomenheid – nog maar eens kracht bijgezet.  Zo werd bijv. homoseksualiteit beschouwd als een sociopathische persoonlijkheidsstoornis tot en met de DSM-versie van 1952. Het team van onderzoekers hoopt hiermee de beperkende en inflexibele criteria van de DSM-5, die volgens hen er niet in slaagt om de diversiteit van seksuele voorkeuren en smaken in overweging te nemen, aan te vechten.

Professor Joyal voegde eraan toe: “Een parafilie is geen psychische stoornis maar eerder een seksuele voorkeur voor niet-normofiel gedrag, waarbij het parafiel gedrag niet-preferentieel is en men er zich alleen af en toe mee bezighoudt. Dit onderzoek suggereert bovendien dat bepaalde gedragingen, die volgens een juridische kwalificatie als parafiel beschouwd worden, verre van abnormaal zijn, iets wat totaal haaks staat op wat gesuggereerd wordt door de DSM-5. ”

Zo, nu hoorde u het ook eens van een ander.

Sebastianus

Trefwoorden: DSM – parafilie – niet-normofiel gedrag – niet a priori gelijk aan psychische stoornis

—–

Een leuk en spannend onderdeel van een BDSM-relatie is het geven van opdrachten vanop afstand. De Dom geeft de sub opdrachten om uit te voeren. De sub vindt het leuk om die opdrachten uit te voeren.

Dat heeft alles te maken met:
– ik laat de sub iets doen wat ik opdraag, dat gehoorzaam uitgevoerd wordt, en dat voelt lekker voor mij want ik weet waarmee de sub bezig is en ik ben in controle (de Dominantie-behoefte);
– ik wil graag ondergaan wat mijn Meester mij opdraagt zodat die trots op me is en terwijl ik met die opdracht bezig ben voel ik me lekker omdat ik iets doe wat spannend, opwindend, geil, gewaagd, enz. is en ik ben onder zijn controle (de submissieve behoefte).

“Meesters-op-afstand” geven dergelijke opdrachten vaak aan hun subs. En met die term bedoel ik Dominanten die niet samenwonen met hun sub, die slechts af en toe kunnen langskomen, of die enkel via virtuele weg hun subs aansturen.

Allemaal erg spannend. Zelfs voor beiden. Maar wat als de opdracht misloopt?

Stel, je vraagt je sub om ’s nachts met een buttplug te slapen omdat je dat beiden geil vindt. ’s Ochtends wordt de sub wakker en de buttplug is foetsie. Nee, helaas niet tussen de lakens of dekens, niet onder of naast het bed, … nee, foetsie … naar binnen.
Een buttplug in je darm die er met het poepen niet mee terug uitkomt, het zal je maar overkomen. Veel buttplugs zijn zeer ongeschikt om daar te vertoeven: niet ontsmet, harde materialen, voorzien van prachtige “diamanten”, scherpe randjes, geen rescue-touwtje, enz. Dan maar laxeermiddel innemen en bidden dat het zich zo oplost? Of met het schaamrood op de kaken naar de huisartsenpost of spoedafdeling? En maar hopen dat je dat tere darmweefsel niet beschadigt of dat je sluitspier niet meer functioneert zoals het hoort… ja,  sub zijn heeft zo zijn risico’s.

De “Meesters-op-afstand” durven ze met dat probleem niet lastig te vallen. Die zijn druk bezig met andere zaken. Ze hebben geen tijd, zijn niet bereikbaar, geven niet thuis, zitten op hun werk of bij hun vrouw en kindertjes… en de subs kunnen dus zelf de “shit” opruimen. In het geval van een hardnekkige buttplug zelfs letterlijk.

Je mag ervan denken wat je wil. Ik denk er het mijne van en dat is: als je als Dominant een uit te voeren opdracht geeft dan zorg je ervoor dat je altijd minstens standby bent, steeds bereikbaar of gewoon snel ter plekke. Je geeft je sub ook de opdracht om jouw hulp in te roepen als het nodig is. Je Dominantie uit kunnen leven is zonder meer lekker, maar als Dominant draag je ook de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat je sub door het uitvoeren van die opdracht niet in de problemen komt. En als er toch problemen komen, dan los je die mee op. Niet morgen, niet straks, maar nu meteen!

Je kan dan je redenen hebben om “Meester-op-afstand” te zijn, maar zorg er voor dan tegelijkertijd ook “Meester-met-verantwoordelijkheidsgevoel-en-gedrag” te zijn.

Sebastianus

Trefwoorden: spelen of afstand – risico’s – standby – aftercare