februari 2015

Ik vond het boek “Ik wil je beheersen!” goed omdat het de gevoelens van een beginnend sub, en dus ook zeker mijn gevoelens, goed omschrijft. Ook de twijfels en soms de angsten. De zaken waar je op moet letten. Maar het was de beschrijving van al die gevoelens, die voor mij toch wel de doorslag gaf, omdat ik me daarmee kon identificeren.

Ik vond in het boek niets overbodig. Er stonden wel onderwerpen in waar ik niets mee heb, maar dat is voor iedereen verschillend, dus algemeen bekeken gewoon een prima boek. Ik heb de onderwerpen, waar ik niets mee had, overgeslagen of even vluchtig doorgelezen.

Het heeft me vooral geholpen met mijn twijfels die af en toe de kop opsteken: het gevoel dat je iets doet wat eigenlijk niet geaccepteerd wordt en waar vreemd tegenaan gekeken wordt. Maar het belangrijkste voor mij is dat het niet verkeerd is te genieten en iets met de BDSM-gevoelens te doen die je hebt.

Wat maakt dat ik al  eerder – en nu nog meer –  ervan overtuigd ben dat ik een goede Meester heb. Ik heb een poosje gechat in de hoop een Meester te vinden en dan blijken er heel veel fake Meesters rond te lopen die het alleen om de seks gaat.
Inmiddels weet ik dat ik mijn Meester kan vertrouwen, hij houdt echt rekening met mijn gevoelens. Ook als we bij elkaar zijn houdt hij me nauwlettend in de gaten, of ik niet angstig wordt, of in paniek raak, of ik het nog wel aankan. In het begin is hij zelfs een aantal keren gestopt toen hij zag dat het niet ging. Hij is er voor me wanneer ik hem nodig heb. Dat vertrouwen is zo belangrijk en dat is ruimschoots aanwezig. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid voor mij op. Hij zegt altijd dat je goed voor je eigendom moet zorgen.

Bij de start, toen ik nog helemaal niets van BDSM wist, heeft hij echt de tijd genomen. We hebben eerst een half jaar gemaild en geskyped voordat ook mijn Meester er zeker van was dat ik er klaar voor was. Heel in het begin toen ik erg verward was heeft mijn Meester me zelfs een pauze gegund om alles op een rijtje te krijgen. Dat heeft mijn vertrouwen zo doen toenemen!

Een echte Meester is voor mij niet iemand die er zo maar op los ramt. Iets wat ik dacht heel in het begin. Het is veel meer. Iemand die jou kan domineren maar tegelijkertijd ook rekening houdt met jou, hoe tegenstrijdig dit ook klinkt. Die je naar een bepaald punt brengt door met je te spelen, afwisselend te spanken en dan weer teder te zijn. Iemand die je vertrouwen nooit zal beschamen omdat je je ziel en zaligheid in zijn handen legt. Dat geldt natuurlijk andersom; ook jouw Meester moet jou volledig kunnen vertrouwen.

xandrea

Trefwoorden: BDSM – aanvaarding – vertrouwen – boek – Ik wil je beheersen

—–

Deze vraag op een Amerikaans BDSM-forum leek me interessant om er een paar persoonlijke visies op los te laten. Ik behandel de vraag vanuit het mannelijke standpunt, maar wat mij betreft geldt alles evenzeer voor vrouwen.

Wat gebeurt er wanneer een Dom een fout maakt?

– dan hoort hij bij de “normale soort Dom”.

Er is geen Dom ter wereld die nooit een fout maakt. Doms zijn ook maar mensen en mensen maken fouten. Hij die het tegendeel beweert is een leugenaar of gewoon dom (met kleine “d” dan).

– dan heeft hij waarschijnlijk eerst wat goed te maken met zijn sub.

Mogelijks is er lichamelijke schade – en als die ernstig is – dan is professionele hulp aan de orde. Ga die verantwoordelijkheid niet uit de weg! Ga samen naar een arts of andere medische dienstverlener en leg samen uit wat er misgelopen is. Doen alsof je neus bloedt (figuurlijk dan) is onverantwoordelijk en kan – als het echt foutloopt – ook nog tegen je gebruikt worden. Door samen bij een hulpverlener binnen te stappen toon je je betrokkenheid en zorgzaamheid en de hulpverlener zal zeer waarschijnlijk niet de behoefte voelen om misbruik of geweldpleging te rapporteren aan de bevoegde instanties (iets wat bv. een arts verplicht is te doen als hij/zij de situatie als ernstig inschat!)

Nu hoeft een fout niet altijd zulke proporties aan te nemen. Er kan ook enkel psychische of emotionele schade aangericht zijn (wat niet noodzakelijk minder ernstig hoeft te zijn dan de lichamelijke schade!) en ook dan heeft de Dom wat goed te maken. Het vertrouwen en respect van je sub kan een deuk hebben opgelopen. Daar moet je als Dom hard aan werken om dat weer recht te trekken. Verontschuldig je voor je fout, verzorg, koester, wees er voor je sub, en zorg ervoor dat je dat ook de komende tijd blijft doen!

– dan is het aan de Dom om dit met de sub goed door te praten.

Wat liep er mis? Wat deed ik verkeerd? Wat deed jij? Wat had ik moeten doen om dit te voorkomen? Wat had jij kunnen doen om dit te voorkomen? BDSM is een samenspel waarin je beiden je verantwoordelijkheden hebt. Een miskleun is vaak een samenloop van stomme, onverwachte en soms zelfs niet te voorziene omstandigheden, maar altijd iets wat je samen beleeft. Met verwijten kom je zelden verder…

– dan is het aan de Dom om, van wat fout liep, te leren.

Fouten maken mag! Blijvend gelijkaardige fouten maken is niet echt slim. Elke Dom moet leren en van fouten kan je vaak het makkelijkst leren. Als alles altijd goed gaat, kan je eigen groei stagneren. Wees dankbaar voor je fouten en voorkom ze in het vervolg door (betere) afspraken te maken, door beter gefocust te blijven. Door meer zaken vooraf grondig na te kijken, beter af te checken. Door meer of betere veiligheidsmaatregelen te nemen. Door beter te kijken, voelen, luisteren, ruiken, … door alle zintuigen op scherp te houden.

Maar laten we de zaak eens omdraaien …

Wat gebeurt er met jou wanneer jouw Dom een fout maakt?

– als het een eenmalige fout is.

Zoals geschreven, ook hij is maar een mens die niet perfect is. Maar praat het wel goed door en vraag hem hoe hij in het vervolg gaat handelen om herhaling te voorkomen. Leg helder uit wat het met jou gedaan heeft; wat er met jou gebeurde, hoe het voelde, welke emoties je eraan overgehouden hebt. Werk aan vergeving en als het ook echt zo voelt, spreek het ook uit naar hem. Een Dom die vergiffenis krijgt zal de volgende keer weer meer vertrouwen hebben en bereid zijn nog beter zijn best te doen. Het blijven “hangen” van onuitgesproken schuldgevoelens is vaak nefast voor het vervolg van je relatie.

– als het reeds meerdere malen voorkwam.

Dan heb je een echt groot probleem, want blijkbaar heeft je Dom dan niet geleerd van de vorige ervaringen, – of erger nog – is hij niet bereid rekening te houden met je wensen. Zeer waarschijnlijk zal je je relatie met deze Dom grondig moeten herzien… tenzij je graag mishandeld wordt.

– als sub mag je je Dom vragen om de schade die veroorzaakt werd mee te helpen oplossen.

Het is erg kort door de bocht als jij je Dom zegt: “Jij hebt me geslagen en daardoor heb ik nu schade en jij bent dus verantwoordelijk.” De kans is reëel dat je van hem dan terugkrijgt: “Jij hebt me gevraagd jou te slaan en dat heb ik gedaan, maar jij draagt de verantwoordelijkheid voor de schade.” Als je bv. het slaan met zwepen op voorhand afgesproken hebt, in vrijwilligheid en helder van geest, dan draag je beiden die verantwoordelijkheid; de Dom om het vakkundig, met degelijk materiaal, en omzichtig te doen; de sub om aan te geven waar er grenzen liggen en wanneer erover wordt gegaan. Als het dan toch misloopt, heb je alle redenen om samen de gevolgen te dragen en ook samen hulp te gaan zoeken. Je mag die verwachting hebben naar je Dom toe, en je Dom zal daarin zijn deel van de verantwoordelijkheid mee dienen op te nemen.

– als sub mag je je Dom helpen.

Er is niets verkeerd aan om je Dom bij te staan in het helpen Domineren. Opnieuw, het is een samenspel van 2 mensen en beiden hebben daarin hun taak en rol. Hoewel sommigen hun wenkbrauwen zullen fronsen bij het lezen van die eerste zin, vind ik dat je ook als sub je Dom mag aansturen. Hoe je dat doet kan je best inpassen in het soort relatie, spel of communicatiestijl die jullie eigen is. Je hoeft niemand iets op te dringen als je zaken vraagt, als je dingen suggereert, als je je Dom jouw “handleiding” aanreikt. Hoe meer en betere dingen je geeft, hoe groter de kans dat je Dom er – naar beider genot – iets mee kan doen.

Mijn persoonlijke visie: What happens when a Dom does something wrong? You both have work to do!

Sebastianus

Trefwoorden: fouten maken mag – wederzijdse verantwoordelijkheid –  bijsturen

—–

In de mist van de nacht zie ik de achterlampen van zijn auto steeds kleiner worden. Hij draait de snelweg op en verdwijnt uit het hier en nu. De pijn in mijn hart zwelt aan.
Ik wil je dichtbij houden, je mag niet weg, je kan niet gaan. Ik heb je zo nodig. Liefdesverdriet ken ik wel, maar dit is anders. Dit is schrijnender en harder, rauwer. Het schuurt in mijn bestaan.

We waren samen zoals we dat regelmatig zijn, als we de schaarse momenten hebben gevonden om samen te spelen. Hij weet delen van mezelf wakker te maken die ik nog nooit heb gekend. Hij ziet mij, volledig als mens, als vrouw. Hij laat mij in zijn voetlicht staan en ik zink weg in het spel, zijn handen en zijn stem. Vanavond was ik zijn koningin. Hij draagt mij op handen en geeft me het gevoel mens te zijn in alle facetten. Hij geeft en neemt, bepaalt en is sterk. Ik voel me veilig en vertrouwd. Als we spelen wordt mijn hoofd stil. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Totaal in het moment zijn en niet denken, alleen voelen. Ik kick op de heerlijke stoffen die hij in mijn lichaam wakker maakt! Het tilt me uit mezelf alsof ik drugs gebruik en totaal vervloei in het moment, los van de wereld, vredig en rustig met een hoofd dat alleen de zachte stilte kent.

Maar in de mist, achter mijn stuur, komen de gedachten met terugwerkende kracht terug. Ik val en val in een oneindige put van leegte. De eenzaamheid die er altijd al was wordt harder en killer en ontneemt me bijna de adem. Alles in me schreeuwt dat hij niet weg mag gaan. Dit gevoel wil ik niet missen!

Ik start mijn auto en draai in tegengestelde richting terug mijn eigen leven in. Mijn hart is verward. Het is zo heerlijk samen, zo echt, zo compleet! Maar de werkelijkheid van mijn bestaan blijkt leger dan dat ik mezelf wijs heb gemaakt. Mijn oren suizen. Ik voel me misselijk en weet dat deze pijn nog dagen aan blijft houden. Ik moet door en doe de dingen die ik moet doen. Ik slaap, ik eet, ik werk, maar mijn hoofd is chaos. Hij kruipt onder mijn huid, in mijn hoofd en aan de ene kant wil ik hem daar vasthouden om dat euforische gevoel bij me te houden, aan de andere kant is daar de realiteit. De grauwheid van mijn bestaan onder een deken van verlamming. Het kost me dagen om weer een beetje te functioneren. Het verdoofde afwezige gevoel lost langzaam weer op en maakt plaats voor mooie herinneringen.

Je kunt het licht niet herkennen als je het donker niet hebt aanschouwd. Mijn donker is inktzwart maar mijn licht is zo verlichtend. Het tilt me op en laat me vliegen.

Marloes

(verscheen eerder in “BDSM, ik beheers je!”)

Trefwoorden: spel versus realiteit – bevrediging versus leegte 

—–

Je kan van de trilogie van E.L. James vinden wat je wilt. De boeken hebben in elk geval een massa mensen beroerd (100 miljoen verkochte exemplaren!) en … daar mag je toch wel van uitgaan, ook heel veel mensen aan het denken én het praten gezet over hun behoeften. BDSM is nooit op een grotere schaal onder de aandacht geweest. Dat is een reuze verdienste op zich, vind ik.

Maar helaas. Het is bijna een zekerheid: films die aan de hand van boeken worden gemaakt, dekken nooit de lading die het boek wél had.  “Fifty Shades” doet het niet beter.

Miskleunen

Ana’s innerlijke strijd (Waarom wil ik toch meegaan in zijn wensen? Waarom hou ik van deze man met zijn perverse ideeën? Dit is niet normaal en toch wil ik het beleven?) komen in de film helemaal niet uit de verf. Daardoor wordt een vrouw neergezet die – ondanks haar duidelijk aanwezige intelligentie (getuige daarvan zijn haar bijdehandse, confronterende reacties en vragen naar Christian toe) – daar absoluut niks mee lijkt te doen.

Het had nochtans perfect gekund: het boek bevat immers alles wat haar innerlijke strijd voedt. Het scenario had het ook intelligent kunnen oplossen. Bijvoorbeeld door Ana’s gedachten via een off-screen-voice mee te delen aan de kijker, of via de gesprekken met haar vriendin/room mate… Wat jammer toch! Het had zoveel meer waardevols kunnen bieden voor vrouwen over de hele wereld die zich net als Ana (in het boek) dezelfde vragen stellen.

Ik had het al lastig met het personage “Christian” zoals die in de boeken neergezet was. Alweer het stereotype vooroordeel dat BDSM’ers wel een slechte jeugd gehad moeten hebben. Hoe kom je anders tot zulk “ziekelijk” gedrag?!

De film maakt, naar mijn oordeel, ronduit gehakt van Christian. Geen seconde kan de acteur mij overtuigen van zijn kracht en Dominantie. Met zijn puppy-ogen, met rijkdom gemaskeerde onzekerheid en vluchtgedrag is hij de miscast van de eeuw. Overigens ook als manager van een wereldbedrijf, blijft hij nauwelijks overeind. CEO’s die dergelijke bedrijven leiden zijn écht wel van een ander kaliber.

Nog erger wordt het, als niet Christian, maar veeleer Ana, de sterkste van hen beiden blijkt te zijn. Op de terechte, kritische en splijtende vragen van Ana, weet Christian niet veel zinnigers te zeggen dan: “Dat is nu eenmaal wie ik ben.” Of: “I’m 50 shades of fucked up.”

Ook qua stabiliteit en standvastigheid faalt Christian jammerlijk. De liefde bedrijven doet hij niet … totdat blijkt dat Ana nog maagd is. De man zweert bij ‘het contract’ totdat het wat al te lang duurt eer Ana klaar is om het te ondertekenen. Van echte Dominanten mag gerust wat meer geduld en doorzettingsvermogen verwacht worden, toch? Verwacht je van je Dom niet dat hij te vertrouwen is en respect oproept?

Ook in de BDSM-scènes – waar natuurlijk naar Amerikaanse normen enkel vrouwelijk naakt te zien mag zijn – overtuigt Christian helemaal niet als een sterke Dominant Male. Helaas valt ook Ana hier door de mand als ze in de eerste echte neukpartij van haar leven de knieën optrekt om Christian dieper toegang te geven tot zichzelf. Ik heb het onervaren vrouwen nooit zien doen…

Als Ana hem – na het zien van de Red Room of Pain – vraagt of hij dan een sadist is, antwoordt Christian dat hij geen sadist maar een Dominant is. Punt! Weer een enorme gemiste kans om het verschil in enkele gesprekslijnen uit te klaren. Die informatie had veel Dom’s in spé kunnen voeden …

Slotsom

Al bij al een mooi gemaakt film, met sterke filmische kwaliteiten en een zeer degelijke en goed aangewende muziekscore … maar helaas een onderdanige Ana die dat zelden met overtuiging toont en een Christian die nooit overtuigt als Dominant. De scenaristen en/of regisseuse hadden met het eerste boek van E.L. James veel, maar dan ook erg veel, beters kunnen doen. Ik denk dat mensen die met latente BDSM-gevoelens rondlopen, in deze film niet hun mosterd zullen vinden.

Maar om dan toch nog met een positieve noot te eindigen. Toen ik gisteravond voor de deuren van de filmzaal stond te wachten, telde ik ruwweg 2/3^de  vrouwen en 1/3^de  mannen (ik had zelf niet zoveel mannen verwacht) én enkele vrouwen met hoofddoek, vergezeld door hun mannelijke partners. Dat lijkt me dan weer een hoopvolle zaak!

Sebastianus

Voor Stichting Info BDSM

Trefwoorden: film – recensie – Fifty Shades of Grey 

—–

Naar aanleiding van de lancering van de film “Fifty Shades of Grey” werden we de laatste dagen door enkele journalisten gecontacteerd voor telefonische interviews. Daarom deze blog.

Nee, telefonische interviews geven we niet (meer). De vorige oproepen die we wel beantwoordden brachten ons telkens enkel frustratie en teleurstelling. Waarom?

1.        Omdat de informatie die we gaven partieel, uit de context getrokken, aangevuld met in der haast elders bij mekaar gesprokkelde info, gebruikt werd. Zelfs met vooraf afgesproken – en ook nagekomen – inzagerecht, bleek telkens dat de eindredacties toch nog hadden ingegrepen waardoor de boodschap die we brachten op zijn minst “ingekleurd” en vaker nog “vervormd” werd. Daar werden wij niet blij van.
2.        Omdat we telkens gecontacteerd werden voor de versterking van de hypes (eerst de trilogie, daarna de film). Nu geloven we niet echt in hypes omdat ze meestal commercieel geïnspireerd zijn en omdat ze er toe bijdragen dat zaken uit hun verband worden gerukt. Wat ons betreft is BDSM geen hype, maar een geaardheid – zij het een wat bijzondere – maar wel een van alle tijden en van honderden miljoenen mensen. Daar wensen wij ernstige aandacht voor.

Zijn we dan helemaal niet bereid de pers te woord te staan?

Nee, integendeel, we zijn verheugd dat we als informatiebron worden aangesproken. Daar zijn we er ook voor! Maar dan wel vanuit een diepere belangstelling, met (een minimum aan ) geleverde voorstudie én met ruimte voor meerdere gesprekken én voldoende ruimte voor een degelijke neerslag of weergave van de besproken onderwerpen. En met een garantie dat de tekst die wij van de journalist(e) “definitief” voorgeschoteld krijgen, ook ongewijzigd wordt gebruikt.

Daarvoor willen we graag in gesprek. Hypes en snel-snel-werk laten we graag aan ons voorbij gaan.

Overigens – maar dit geheel ter zijde – hebben we de laatste week heerlijk gelachen met al die doe-het-zelf-zaken en speeltjes-shops die hun personeel instrueren voor een betere assistentie van de horden klanten, aangewakkerd door het zien van de film, die massaal tussen de rekken zich te pletter zoeken naar “hulpmiddelen” om thuis hun eigen “Fifty Shades” te creëren. 

Sebastianus

Voor Stichting Info BDSM

Trefwoorden: Fifty Shades of Grey – BDSM – hype – persaandacht