(Zelf)onderzoek – donderdag 20 juni 2013
“BDSM practitioners were less neurotic, more extraverted, more open to new experiences, more conscientious, less rejection sensitive, had higher subjective well-being, yet were less agreeable.”
Dat was de conclusie van dit onderzoek (zie: HIER ) Een conclusie die ik voor mezelf ook al had gemaakt. Niet over wat de resultaten van dit onderzoek zouden zijn, maar over mezelf, mijn leven, van waar ik kom en waar ik nu gekomen ben.
Laat ik voor mezelf het lijstje met bevindingen eens één voor één afvinken…
Minder neurotisch: jazeker! Als ik terugblik naar de jaren dat ik internet zat af te dweilen op zoek naar foto’s, filmpjes, verhalen van en over BDSM. Me zat op te geilen aan beelden en mensen die BDSM beleefden. Zat te chatten, te mailen, te posten, virtueel te spelen, … Was dat dan neurotisch, obsessioneel, vluchtgedrag, het vinden van een surrogaat, of wat dan ook? Gezond was het in elk geval niet! Tenminste, dat is hoe ik er persoonlijk in het hier en nu naar kijk.
Meer extravert: jazeker! Niet alleen binnen mijn relatie en familie- en vriendenkring, maar ook in mijn totale privé en professionele leven ben ik aanzienlijk opener, helderder en directer geworden. Daar waar ik vroeger met kronkels en bochten om dingen heen ging, stap ik nu resoluter in de richting die ik wil. Ben ik dan minder invoelend, meegaand of a-socialer geworden dan voorheen. Ik denk het niet! Misschien wel integendeel: ik ben transparanter geworden, mensen weten beter wat ze wel en niet aan me hebben. Ik heb geleerd dat extraversie beter voor me werkt én dat mensen ook beter weten wat ze aan me hebben. De duidelijkheid die de outing “ik ben een BDSM’er” met zich heeft meegebracht, heeft zoveel zaken makkelijker en minder verwarrend gemaakt.
Meer open staan voor nieuwe ervaringen: jazeker! Op seksueel vlak heb ik de laatste jaren zowat alles kunnen beleven waar ik ooit van gedroomd had. Laat ik het als volgt uitdrukken: ik ben opnieuw doorheen een soort puberteit gegaan, maar ditmaal veel bewuster dan toen ik puber was. Dat heeft gemaakt dat ik op alle niveaus van mijn leven niet meer zo angstig ben voor verandering, vernieuwing, het maken van keuzes die je leven 180° doen draaien. “Nieuw” is niet langer bedreigend; “nieuw” is uitdagend en boeiend geworden; ik beleef “nieuw” als een puber als het op gulzigheid en experimenteren aankomt, maar met de wijsheid van een rijper man.
Meer consciëntieus (of nauwgezet of zelfbewust, hoe je het maar wil vertalen): jazeker! Ik ga bewuster om met mezelf, met de mensen om heen die me lief zijn, met mensen in het algemeen. In mijn relatie, seksbeleving, BDSM-spelen, probeer ik messcherp nauwgezet te zijn. Dat klinkt misschien als erg belastend of vermoeiend, maar dat is het juist niet. Want juist door zo te zijn oogst ik zoveel meer, krijg ik zo enorm veel terug. Het brengt zaken meer in balans.
Minder afwijzingsgevoelig: ja (en dus geen “jazeker”). Ik ben altijd wel erg gevoelig geweest over wat mensen van me dachten. Iets wat me professioneel, maar zeker ook privé parten heeft gespeeld. Door BDSM te kunnen beleven heb ik dat in mijn privé leven zowat 99% kunnen wegvlakken. Die ene procent behoud ik me voor de exceptionele dagen dat het allemaal soms iets minder loopt. In de rest van mijn leven blijf ik afwijzingsgevoelig, … alleen, ik ben er lang niet meer zo stuk van. Een paar keer slikken, een plek geven en weer gaan met die banaan.
Groter gevoel van welbevinden: jazeker! Mijn zoektocht naar BDSM-beleving was geen pad vol rozen. En ook al hebben rozen doornen, ze waren slechts kleine speldenprikken in vergelijking met de weg die ik heb moeten afleggen, de lastige beslissingen die ik heb moeten nemen om te vinden wat ik wenste. Ik heb niet steeds verstandig omgesprongen met mezelf, met mensen om me heen. Eerst heb ik lang geleefd ver weg van waar mijn hart eigenlijk lag. Heb ik vele jaren onbenullig geleefd en soms zelfs domme dingen gedaan. Dan is mijn zoektocht gestart, met vallen, opstaan en weer vallen en opstaan. Dan vond ik wat ik zocht en besefte – meer dan ooit – dat bewust leven en in openheid liefhebben continu hard werken is én zal blijven. Maar het leuke is dat ik me er veel beter door voel – en misschien nog wel veel leuker – dat mensen ook meer aan me hebben. Geven en nemen in een beter evenwicht.
Minder aangenaam: ja en nee! Ja, als je “minder aangenaam” als minder makkelijk, veeleisend, minder toegeeflijk vertaalt. Nee, als je “minder aangenaam” als egocentrisch, narcistisch of onverzettelijk vertaalt. Voor mezelf vat ik het samen als volgt: voor mensen die het hart op de juiste plek dragen zal ik heel ver gaan; voor de anderen zal ik aanvankelijk geduldig en meegaand zijn, maar eens de grens bereikt, zal ik kappen zonder omzien. Dat heeft alvast mijn leven heel wat aangenamer gemaakt;-)
Mijn ware aard vinden, beseffen wat echt belangrijk is (en niet) in het leven, consequent in en verantwoordelijk zijn voor mijn acties, dankbaarder te zijn voor wat ik heb; het heeft me een completer en gelukkiger mens gemaakt. Beter voor mezelf én voor diegenen die me lief zijn.
Ja, ik herken (mezelf in) de resultaten van dit onderzoek. En is de beleving van mijn BDSM-behoefte, en wat het met mij gedaan heeft, nu oorzaak of gevolg? Dat laat ik aan de onderzoekers over… ik denk er het mijne van.
Sebastianus
Trefwoorden: wetenschappelijk onderzoek – positieve conclusies – reflecties op resultaten