januari 2013

Gastblog Constance: Het kwartje viel! – dinsdag 15 januari 2013

Een paar maanden lang begaf ik me op Twitter tussen de BDSM mensen. Er klopte iets niet in mijn gevoel. Waar was de herkenning, waar waren de gelijkgestemden? Maar als je gelijkgestemden zoekt, zul je eerst moeten weten wat je eigen stem is. Wat is mijn weg?

Ik las blogs van ‘echte’ subs, die heel hun leven wijden aan hun meester. Althans, dat deed het mij geloven. Ondertussen volgde ik in mijn TL mensen uit de polyamorie-scene. Iets heel anders dan BDSM. Ik vond daar vreemd genoeg wel de herkenning. Die liefde, die zo groot is en deelbaar met andere mensen, dan alleen die Ene. Ik heb behoorlijk wat geworsteld, want ik was toch met BDSM bezig? Ik hou van Shibari, Japanse bondage.

Waarom ervaar ik het dan zo anders dan die meiden het beschreven?

Overgave? JA!
Vertrouwen? JA!
Liefdevolle aandacht voor elkaar? JA!
Begrenzing? JA!
Vrijheid in beperking? JA!

Maar opgewonden worden van vernedering, van grensverleggende pijn, het genot van de onderdanigheid en het hunkeren naar al die dingen,  NEE! Dat niet.

Ik wilde ‘gewoon’ in de touwen! Dat wel, heel graag zelfs! Naar die touwen hunker ik wel! Op dat moment me overgeven aan zijn liefde! In vertrouwen begrensd worden en in liefde bevrijd! Die touwen zijn exclusief voor mijn vaste partner, met mijn vriendinnetje deel ik hele andere dingen. Ik kan en wil niet exclusief van één persoon zijn. Dat past niet bij mij.

Dankbaar ben ik, heel dankbaar. We hebben de ruimte genomen om onze grenzen te verkennen. We zijn ze tegengekomen en we zijn er, één keer, overheen gegaan. We houden van ruige seks. We vinden een rollenspel af en toe, waarbij de een de leiding neemt over de ander, zeker zeer leuk. Maar BDSM kunnen we het echt niet noemen.

Ik hou van de touwtjes en ik ben de mensen van Stichting Info BDSM en Miss Poise enorm dankbaar voor alle steun, geduld en alle antwoorden.

Bye bye for now!

Love, Constance

Trefwoorden: getuigenis – dankbaar – keuze binnen het BDSM-pallet

—–

Gastblog KinkZem: Mijn eerste “BDSM Pure”! – woensdag 9 januari 2013

Na wat research te hebben gedaan heb ik niet zo lang geleden besloten om naar “BDSM Pure” te gaan. Heel nerveus kwam ik binnen, in m’n eentje, maar heb een heel warm welkom gehad bij de ingang. Heb heel veel spel gezien en wat was dat mooi!
Eerst dacht ik: “wat extreem” en “ik zie dat mezelf niet doen”, maar tegelijkertijd trok het me toch aan vanwege de intimiteit die ik aanvoelde tussen de spelers.

Halverwege de avond kwam er een mooie dame naast me zitten en hadden we een gesprek over sub of Dom zijn. Ik zei – en daar twijfel ik nu over – dat ik meer sub ben als Dom, maar zij heeft mijn subkant tevoorschijn getoverd met haar woorden. Soms kijk je in de spiegel en denk je dat je wat ziet, maar uiteindelijk blijk je blind geweest te zijn, terwijl het antwoord net zo makkelijk was als 1+1.

Voor ik het wist was m’n bovenlijf naakt en zat ik braaf op m’n knieën. Daarna mocht ik voor haar gezeten tegen haar been aan zitten en haar laars kussen en voelde ik me een braaf slaafje. Ik raakte zo opgewonden van haar hak die ze tegen m’n borst aan schuurde, dat ik haar ging smeken om me een mep in m’n gezicht te verkopen. En wat was het heerlijk!

Toen kreeg ik knijpertjes op m’n tepels en toiletpapier om m’n nek, wat een mooi effect gaf in het black light. Van het één kwam het ander en iets later stond ik met m’n handen vastgemaakt aan een ketting. Ik kreeg ervan langs, maar niet op de veilige manier, waardoor het spel werd gestopt en dat vond ik heel fijn om te merken dat het ook zo werkt.

Maar dat wat wel goed ging, was lekker! Ik twijfelde eerst omdat het m’n 1e keer zou zijn en het voelde alsof het allemaal te snel ging, maar toen het eenmaal zover was voelde het bevrijdend! En dat gevoel heb ik nog steeds! Fysiek voel ik er niks van, maar mentaal is het gevoel moeilijk te omschrijven, maar ik denk dat de woorden “verlichting” en “bevrijding” wel heel dicht in de buurt komen! Het smaakt in ieder geval naar meer!

Ik wil iedereen bedanken voor deze ervaring! Nu ga ik met m’n ogen dicht liggen en alles weer meemaken…

KinkZem

Trefwoorden: getuigenis – onderdanige man – ervaringen – bevrijding – grenzen

—–

Gastblog Miss Poise: Yoga vs BDSM – zondag 6 januari 2013

Als het lichaam vastzit kan de geest zich vrijmaken. In yoga is dit al heel gewoon – een “asana” aanhouden en daarin berusten – waardoor je een stuk acceptatie ervaart en daarin een stuk bevrijding waardoor er ruimte ontstaat.
Minder geaccepteerd is hetzelfde in de BDSM-beleving door middel van bondage, ja zelfs in pijn.

Omdat ik zelf als submissive nu geen heel frequente afspraken heb, kan ik toch een groot deel van mijn behoefte kwijt in de yoga. Want net als de Shibari-bondages die vragen om flexibiliteit, uithoudingsvermogen, een goede mentale helderheid en concentratie, zo vragen ook de diverse yogahoudingen dit.

Als je met een andere blik naar de yogahoudingen gaat kijken, zie je veel terug van de onderdanigheid binnen BDSM; fixerende houdingen waarin bondages worden gemaakt. Waar ik voorheen een ongeleid projectiel was omdat ik nergens met mijn energie naartoe kon, is er nu rust en vertrouwen en kan ik mijn “stuitergedrag” onder controle houden.

Mijn internet-identiteit is “Miss Poise” wat staat voor “having the body in a state of tension and readiness to act” maar voor Hem ben ik altijd “Kajira”. Het heeft mij zelfs geïnspireerd hoe ik andere vrouwen met onderdanige gevoelens kan helpen hun eigen verlangens bedwingbaar te maken.

Overzichtje overeenkomsten:

Bondage: yogastraps, onzichtbare touwen fixeren je in een houding die je moet vasthouden

Onderdanigheid: er is geen onderdaniger houding dan de “childspose”

Sadisme: we kennen allemaal de vrolijke fitness- of yogalerares of -leraar die met een brede smile op het gelaat roept: “Nog maar 10 keer!”

(Erotische) Asphyxiatie: waar ik enorm kan genieten van de hand om mijn keel, is het in yoga ook vaak het vasthouden en vastzetten van de adem dat ervoor zorgt dat de zintuigen scherper worden

Masochisme: “we see no edge, no borders, no boundaries.” Ons lichaam vertelt ons precies wanneer we de grens hebben bereikt en nog willen we er voorbij, en dit kan pas als we berusten in de huidige grens.

Yoga is voor mij dus een mooi verlengstuk van BDSM.

 

 

 

 

 

 

 

 

With LoveMiss Poise

Trefwoorden: getuigenis – yoga versus BDSM – overeenkomsten

—–

Mailen? Zo maar?!– zaterdag 5 januari 2013

Dan heb je www.stichtinginfobdsm.eu gevonden en een mailbox voor vragen (stichtinginfobdsm (at) gmail (dot) com). Maar dan? Gek toch eigenlijk om zomaar een vraag of een mailtje te sturen naar een compleet onbekende.

Goed dat je voorzichtig bent en eerst goed kijkt en leest voordat je zomaar je ziel en zaligheid op tafel legt! Maar wees gerust. Je mag beginnen zoals het voor jou makkelijk is. Je mag vertellen wat je kwijt wilt en je hoeft niet te schromen. Wij zijn gewend om over seks, kinky seks en “vreemde” verlangens te praten.
Je wilt iets vragen, meer informatie of meer duidelijkheid voor jezelf creëren? Hoe duidelijker je bent in je vragen en wensen, des te beter kunnen we je proberen te helpen.

Vraag naar een man of een vrouw, zeg wat er op je hart ligt en wees duidelijk in wat jij nodig hebt. Wij kunnen dan kijken wie en hoe we dit het beste voor je kunnen doen.

De eerste mailtjes komen altijd bij 1 vaste drempelpersoon binnen. Die zal je doorzetten of doorsturen naar de vrijwilliger die het beste past bij jouw wensen. Als je in de kop van je mail de naam schrijft van die vrijwilliger, is die mailwisseling tussen jullie beiden, en daar blijft ze ook.

Dus, gewoon heel duidelijk zijn in wat je wilt, ook al zijn wij een vrijwilligersverband en doen wij ons werk kosteloos, je mag zomaar zeggen en vragen wat je wilt. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar wij kijken niet meer zo op van een beetje gekke dingen;-)

Het team Stichting Info BDSM

Trefwoorden: Stichting Info BDSM – mailen – anoniem – klankbord – informatie – advies