oktober 2012

Zondagochtend. We nemen eens lekker de tijd. De boterhammetjes zijn op en we duiken lekker samen de badkamer in. Twee grote lijven frommelen zich op in het bad. Gek? Misschien wel, maar het is zo lekker! In een warm bad samen. De tijd nemen voor elkaar.
Ik ga achter je zitten en trek jouw lijf zacht tegen me aan. Het warme water stroomt over je lichaam. Je hoofd tegen mijn borst aangedrukt. Ik zie je in een diepe rust zakken. Je lichaam ontspant meer en meer. Je hoofd raakt leeg en je ogen worden zachter, met lieve druppeltjes op je wimpers.

Normaal ben jij het die mij beheerst, ben jij het die mijn hoofd rustig kan krijgen. Jij die de leiding neemt en bepaalt. Ja, we zijn Switchen, maar het afgelopen jaar ben jij het voornamelijk geweest die Meester was.
Vandaag in het bad met jouw hoofd tegen mijn lichaam zie ik hoe intens je geniet. Hoe ook jij even tegen mij aanleunt en geniet van het niets moeten, van het loslaten en overgeven.

Ik was je haren met grote zorg, masseer je hoofdhuid en spoel zachtjes het schuim van je hoofd.
Dan ineens voel ik hoe het meer en meer wakker wordt in mij. Mijn zorgzaamheid en kracht nemen toe. De behoefte om jouw lichaam over te nemen wordt sterker.
Ik duw niet maar vraag voorzichtig of jij je in mijn handen kunt geven. Je twijfelt, het was reeds lang geleden. Ik geef je tijd en ruimte. Dan klinkt het zachtjes: “Ja, heel graag”. Ik glimlach tevreden en weet dat ik je in diepe onderdanigheid kan krijgen.

Ik laat je geblinddoekt op je knieën op het bed zitten met je armen achter je lichaam. Ik pak het grootste streng touw en maak een veilig harnas waarin je vastzit, maar ook kunt leunen. Je bent in mijn handen en geeft je met iedere wikkel van het touw meer en meer over. Je zucht diep en de geilheid neemt het over. Je kunt niet meer vechten en wilt dit ook niet meer. Je wordt je onderdanige “ik”. Je bent mijn stevige pilaar maar volledig van mij. Ik speel met jou en met je lichaam. Nu ben jij het die zich overgeeft …

Een anoniem stel

Trefwoorden: gastblog – getuigenis – Switchen 

—–

Mijn introductie met BDSM had ik als 16 jarige met de film “9 1/2 weeks”.
Oké, achteraf gezien valt het BDSM-gehalte van de film allemaal nog wel mee, maar als bleu meisje kreeg ik er wel zeer rode wangetjes van.
Misschien moet ik het ook niet als introductie zien maar meer als aanwakkering van gevoelens en verlangens die diep van binnen al zaten te wachten om naar buiten te ploppen.

Deze film heeft er misschien voor gezorgd dat ik besefte op dominante mannen te vallen. Ik heb werkelijk geen idee en het is verder ook niet van belang.
Wat waarschijnlijk cliché klinkt, maar deze keer echt waar is, is dat mijn partner, die in het dagelijks leven en op het werk erg dominant is, dus absoluut niet dominant in bed is.
Heb ik weer!

Ik heb hem in het begin van onze relatie uitgebreid verteld over mijn wensen en hij vond het niet raar of zo, maar het doet hem niks, zegt hij. Ik heb zelfs de film “9 1/2 weeks” gehuurd om mijn wensen visueel te ondersteunen, … maar nog steeds niks, nada, noppes.
Sterker nog, tijdens wat probeersels (jaja) kwam eruit dat hij het ook helemaal niet kan. Echt niet. Hij knapt er totaal op af.

En toen? Zal je misschien denken…
Nou, ik ben nog steeds met hem, ik hou heel veel van hem, we hebben kinderen samen en hebben natuurlijk als in iedere relatie onze ups en downs.

Ik heb me erbij neergelegd.
Laat niet weg dat ik het af en toe nog wel probeer, natuurlijk.

Ik probeer hem soms uit zijn tent te lokken en hij heeft dat dan heel snel door …helaas.
Toch pleziert hij mij af en toe met kleine dingen, zoals mijn handen vasthouden of me tegen een deur pinnen.
Ik neem daar genoegen mee. In het leven is het geven en nemen toch?

Ook al wordt het me af en toe moeilijk gemaakt, onder andere door de komst van het “50 tinten”-relaas. Dan komen mijn gevoelens en verlangens weer naar buiten geplopt… Boek 1 was nog wel te doen trouwens, maar na 453 en nog wat van dezelfde scenes had ik er mijn buik toch wel vol van. Maar goed, ieder zijn smaak.

Ook uit die boeken heb ik enkele mildere passages voorgelezen en erover gepraat met hem. Nogmaals benadrukte hij dat hij het graag zou willen. Hij wil niets liever dan mij plezieren. Daarom is het voor mij ook makkelijker om het te accepteren. Het is niet dat hij niet wil, maar het lukt hem niet, echt niet!

Ik ben wel benieuwd hoe andere vrouwen, die in een soortgelijke situatie zitten, ermee omgaan.

Zou je er “vreemd” voor gaan?
Zou je uit elkaar gaan?
Zou je het ook accepteren en je erbij neerleggen?

En laten we 1 ding niet vergeten … ik heb altijd nog mijn fantasie ;-).

Elizabeth

Mensen die wensen te reageren op Elizabeths blog, kunnen haar mailen op ons adres: stichtinginfobdsm (at) gmail (dot) com Wij zullen jouw mail dan aan haar bezorgen.

Trefwoorden: gastblog – wensen bespreken – partner meekrijgen 

14 jaar: seksuele ontwikkeling in volle gang. Ze voelt dat ze ‘anders’ is dan de meesten. Anders dan haar vriendinnen. Ze steekt het erop dat ze niet geboren is voor het platteland. Als ze later groot is, dan gaat ze naar de grote stad.

14 jaar en ze masturbeert vaak. Dagelijks. Vriendjes zijn er niet, heimelijke liefdes des te meer.

14 jaar: ze pakt een klos met dikke katoenen draad en begint zichzelf in te binden. Strak en op intieme plekken. Wat is dat heerlijk!

20 jaar: zo lang duurt het voor dat meisje van 14 haar verlangen kenbaar maakt. Na 10 jaar liefdevolle ‘probleemseks’ is de knop om. Eindelijk heeft ze samen met haar partner het leven waar ze altijd van droomde. Intiem, verbonden, vaak, de ene keer intens, de andere keer vluchtig. Altijd met heel veel liefde en groots verlangen. Het grootse verlangen wakkert een oude wens aan. Die klos met touw ligt ineens in een tas met spullen die ze van haar moeder krijgt. Onwetend van de boodschap die het met zich mee draagt.

In de slaapkamer worden langzaam grenzen verlegd. Een tik op de billen wordt een lekkere klap. Handboeien, koorden van badjassen worden overal vandaan getoverd. Eerst neemt ze de Dominante rol. Hij mag proeven van de overgave. Het is leuk, het ligt haar, ze is van nature Dominant.
Tijd later zijn de rollen omgedraaid en zoekt haar partner voorzichtig de rol van Dominantie op. Hij verlegt zijn grens en zij geniet. Meer dan ze ooit gedacht had.

Er komt een prachtige vrouw in haar leven, die met wat speelse toespelingen laat merken dat ze haar begrijpt. Dat ze weet wat ze voelt en dat ze niet raar is. Dat het er mag zijn.

Dan komt die dag dat er een prachtig filmpje voorbij komt. Een filmpje van een bondage. Het ‘echte werk’! Er wordt iets wakker in haar buik. Die avond volgt een heel goed gesprek met haar man en daarna een hete nacht. Hij begrijpt haar, de wens voor overgave, het gevoel van loslaten van alle controle. De vonken vliegen er vanaf.

Nu zit ik op de bank, de kinderen spelen en over de what’s app krijg ik vragen en plaatjes. Is dit wat je wilt? Nee, hoe dan wel? Ik duik op internet en vind een plaatje van wat datgene wat al die jaren in mijn hoofd heeft gezeten. Ik stuur het hem en hij zegt: “Prachtig!”. Hij begrijpt me en als ik daaraan twijfel dan kan ik dat gewoon zeggen. En dan mag ik het nog een keer uitleggen, ondanks dat hij het al lang snapt.

Ze is er weer, dat meisje van 14, en ze is gelukkig, want ze mag er zijn.

Constance

Trefwoorden: gastblog – er mogen zijn – zelfrealisatie – wensen uiten

—–

Gastblog Kajira: Onderhuids – vrijdag 5 oktober 2012

De uiterste vorm van je kwetsbaar durven opstellen in een relatie is wel de BDSM-relatie. Deze relatie is de laatste tijd steeds vaker in het nieuws, o.a. door de trilogie “50 tinten grijs”. BDSM is jezelf de vrijheid geven om te ontdekken, te ervaren, te ondergaan, of te laten ondergaan. BDSM is vooral gebaseerd op communicatie, wederzijds respect en vertrouwen.

Soms is de scheidingslijn tussen een gezonde BDSM-relatie en een relatie gebaseerd op machtsmisbruik erg vaag. Ik schrijf columns om bij te dragen aan het zelfbewust omgaan met het aangaan van contacten en relaties om zo eventueel misbruik – wat in dit wereldje helaas te vaak voorkomt – te voorkomen.

De keerzijde van het succes van deze boeken is dat er ook veel zogenaamde “Dominanten” misbruik gaan maken van nieuwsgierige ontluikende gevoelens van onderdanigheid bij een vrouw. Zonder zich te beseffen wat de doorwerkende psychologische gevolgen voor een sub zijn. Voor de meeste beginnende Dominanten is BDSM een leuk spelletje. Voor een sub is het dit echter nooit, de submind is 24/7 alert en kan door het kleinste woordje/situatie getriggerd worden. Het is daarom van groot belang dat een Dominant er is voor zijn sub, alleen dan ben je op een verantwoordelijke wijze met BDSM bezig.

Om te kunnen ontvangen moet je jezelf open durven stellen naar de ander, en dit gaat alleen als je werkelijk beseft wat jij als vrouw/sub waard bent, wat je wil en wat je angsten zijn, en vooral waar jouw keiharde grenzen liggen. Alles begint dus met houden van en acceptatie van jezelf. Ook binnen je seksualiteit en de moed hier open en helder over te communiceren.

Hoe meer je jezelf respecteert, des te minder goedkeuring je nodig hebt van anderen en is de erkenning en lofprijzing van de Dominant een mooi geschenk. Is er een leegte in je aanwezig waarvan je verwacht dat de ander die opvult, omdat je niet de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen gevoelens van eigenwaarde? Je hangt jouw eigenwaarde dan feitelijk op aan de waarde die de ander jou toekent… en dat maakt dat je het gevoel hebt dat je niet zonder de ander kan leven. Je word afhankelijk van zijn erkenning en goedkeuring en zo kan een Dominant volledig onder de skin van een sub kruipen en haar afhankelijk maken. Hebben we dan te maken met een verantwoordelijke Dominant, dan is er geen probleem. Helaas laat de ervaring anders zien en hebben veel Dominanten totaal geen besef van de psychologische doorwerking van hun mindgames.

Dus heren Dominanten: verdiep je eens wat meer in de effecten van jouw spel en de wijze waarop het voor jou vorm heeft in je leven. Je sub zal je erg dankbaar zijn!

Kajira

Trefwoorden: gastblog – getuigenis – jezelf (laten) respecteren – verantwoordelijkheid van de dominant