mei 2012

Hij zit in zijn stoel. Het warme weer trekt de vermoeidheidssporen over zijn lichaam.
Ik zie hem en zou zo graag vrijen. Zou zo graag horen dat hij me bij mijn subnaam roept. Dat hij de controle neemt en mij leidt. Dat hij me oppakt en me laat voelen dat hij me nodig heeft voor zijn genot.
Ik wil niet duwen, niet vragen of smeken maar mijn hart verlangt ernaar om zo van hem te zijn! Ik heb hem nodig, ik heb zijn wens nodig. Ik verlang naar de duidelijkheid en de kaders die er zijn als hij mijn Meester is.

Normaliter ben ik niet zo afwachtend of voorzichtig. Ik weet heel goed wat ik wil en zal daarin ook duidelijk zijn. Als het om seks gaat wordt dit anders. Sporen van pijn en verdriet tekenen mijn seksuele ontwikkeling. Veel uitgeprobeerd. Altijd het gevoel gekregen niet goed genoeg te zijn, niet lekker of voldoende om van te genieten. Ik had besloten mijn seksualiteit te begraven. Mijn leven te leven in de simpliciteit van het bestaan. Als non door het leven te gaan, maar dan binnen een gezin. Een onvoorstelbare eenzaamheid die ik niemand kon uitleggen.

“BDSM-er ben je!” wordt overal op de fora geroepen. Ik vraag het me af. Voor mij zie ik de kentering van geluk en vrijheid sinds ik BDSM heb ontdekt op een manier die het voor hem en mij zo prettig maken. Als hij me wil, wil hij me helemaal. Als hij inzet als Meester, kan ik vertrouwen op zijn oprechtheid. Ik weet dat er niets van mij verwacht wordt dan alleen te zijn.

Als Switch is daar dan ook de andere zijde. Als ik inzet is hij van mij, geen vraagtekens of twijfel, hij geeft zich volledig over. De kaders en duidelijkheid maken dat ik opnieuw mezelf heb gevonden. Dat ik kan en durf vertrouwen en dat ik opnieuw mag genieten van seks.

Hij heeft mij nodig en ik hem. We bestaan in de balans van geven en ontvangen. BDSM is de vorm die maakt dat we ons beide kunnen overgeven aan genieten en het moment. Ben ik van nature een BDSM-er? Ik denk het niet! De omstandigheden en ervaringen hebben gemaakt dat het nu voor mij een vorm kan zijn om me over te geven. Om opnieuw te durven openbloeien in mijn seksualiteit. Voor mij dus pure therapie!

Miss Twinky

Trefwoorden: getuigenis – BDSM = therapie? – BDSM’er of niet?

—–

In een vorige blog “”How do you recognize a sub in someone with a strong personality?” had ik het over het observeren van mensen op zoek naar hun sub- of Dom-gehalte. Daarbij kan je gebruikmaken van de tips die ik daar gaf.  Maar het herkennen van de subzijde in een Dominant kan best lastig zijn.

Waarom?

In gesprekken met Dominanten kwam ik achter 4 zaken:

1. Er zijn Dominanten die niet makkelijk toegeven dat ze ook een sub-zijde hebben. Dus verwachten dat ze er spontaan over beginnen is niet steeds realistisch. Meestal proberen ze zich juist door hun imago, het uiten van eenduidige wensen en hun bewust gedrag in eerste instantie als Dominant te profileren. In hun “jachtgedrag” zullen vooral de kenmerken van een Dominante persoonlijkheid primeren. Ze zijn immers op zoek naar een sub en veel subs zijn op zoek naar een “sterke en overduidelijke” Dominant.

2. Er zijn ook Dominanten die zich vroeg of laat de vraag stellen: “Hoe zou het zijn om de rollen eens om te keren?”. Meestal hebben dergelijke personen (veel) spelervaring en hebben ze dus gezien hoe het inzetten van Dominantie tot prachtige resultaten kan leiden bij een spel. Overgave vaststellen, het loslaten ervaren, de beheersing smaken, het genot, de vervoering, de trance, subspace van je sub beleven, … zijn ervaringen die je als Dominant niet licht vergeet en soms tot dat soort vragen aanzetten.

3. Het komt voor dat personen, die zich aanvankelijk als Dominant opgesteld en gedragen hebben, wat angst hebben om hun subzijde te gaan beleven. Ze vrezen dan niet meer als “volwaardig” Dominant aanvaard te worden door hun sub. Het heeft zowat weg van het bijbelse verhaal van Samson en Delila waarbij Samson zijn geheim verklapt aan haar en, als zijn haar afgeschoren wordt, hij zijn kracht verliest …

4. En dan heb je nog Dominanten die bepaalde lastige periodes in hun leven doormaken waardoor ze net even de veerkracht en energie missen om steeds de Dominante rol te blijven spelen. Dominantie is immers ook hard werken voor de ander. En van hard werken kan je wel eens (te) moe worden.

Het is opvallend dat de vraag: “Hoe begin ik eraan om mijn subzijde te gaan exploreren?” wel vaker voorkomt in het soort vragen die ons als Stichting gesteld worden door Dominanten. Blijkbaar puzzelt het heel wat mensen… Verder blijkt ook dat onverwachte uitnodigingen van een Dominant aan een sub om de rollen eens om te draaien tot heel heftige reacties én verwarring kunnen leiden. Dat wat voorheen helder was, lijkt plots niet meer zo helder te zijn. Sommige D/s-relaties gaan daardoor daveren op hun grondvesten.

Het vergt dus extra goed kijken. Getrainde observatoren zullen in het non-verbale gedrag van een Dominant de sub herkennen. Helaas behoren we niet allemaal tot deze groep van mensen. We zullen dus goed moeten leren kijken én luisteren.

Naar wat kijken en luisteren?

Daar bestaat, voor zover ik weet, geen vaststaande checklist voor, maar volgende zaken kunnen je wel helpen om het minstens bespreekbaar te maken. Ik maak onderscheid tussen 2 situaties:
1. Je hebt geen relatie met betreffende Dominant, en je staat ook niet op zijn/haar verlanglijstje;
2. Je bent sub van betreffende Dominant.

In de eerste situatie kan je kijken naar volgende zaken:
– Hoe praat de Dominant over zijn sub? Is dat vanuit gelijkwaardigheid of vanuit overheersing?
– Hoe praat de Dominant over wat hij/zij met de sub doet? Is dat vrij zakelijk of net heel emotioneel en passioneel?
– Hoe praat de Dominant over wat hij/zij kan bereiken met de sub? Is dat vanuit zelfbevestiging of ver- of bewondering?
– Wat geeft een Dominant aan als belangrijkste bevrediging voor zichzelf? Weet hij/zij dat ook te verwoorden wat de bevrediging van de sub betreft?
– Hoe reageert de Dominant op genot, pijn, verdriet, frustratie van de sub? Is het vanuit compassie of medeleven?
– Stelt de Dominant zich de vraag hoe het is om sub te zijn? Of juist niet?

In de tweede situatie heb je weer wat andere elementen die je veel kunnen leren. Uit mijn persoonlijke ervaring leer ik dat vooral spelsituaties tot dit soort inzichten kunnen leiden. Het is voor, tijdens en na een spel dat je vaak het makkelijkst kan bespeuren of er een sub in je Dominant zit.

Stel jezelf volgende vragen:
– Vertoont mijn Dominant tijdens het spel momenten dat hij/zij Dominantie loslaat (dus voordat het spel stopgezet wordt)? En wanneer gebeurt dat dan? Wat is de aanleiding?
– Toont mijn Dominant sterke interesse in mijn gevoelens en ervaringen als sub? Word ik heel diepgaand bevraagd daarover? Reflecteert de Dominant daarop vanuit eigen gevoelens?
– Vraagt mijn Dominant soms om eens iets op hem/haar uit te proberen? (bvb. een nieuwe zweep of speeltje)
– Voel ik soms aan dat mijn Dominant het eigenlijk ook wel lekker zou vinden om iets te ervaren waar ik zo van kan genieten? Is er wat jaloezie of naijver te bespeuren?

Nu zijn al deze vragen alleen maar aanknopingspunten om na te denken en proberen er een gesprek over te openen. Mijn punt is én blijft dat er in elk mens sub- en Dominante gevoelens aanwezig zijn, ook al deelt niet iedereen deze visie.  Ik praat ook met mensen die heel stellig het tegenovergestelde vasthouden: er zijn wel degelijk ook 100% Dominante en 100% submissieve mensen. Wie er ook gelijk moge hebben, het helder en bespreekbaar krijgen maakt je als stel altijd wijzer, én ook beter voor mekaar. Of de Dominant met zijn/haar subzijde iets moet, is een antwoord dat ik open laat … en aan de sub is het al helemaal niet (knipoog).

Sebastianus

Trefwoorden: BDSM herkennen – vragen stellen – observeren – luisteren – non-verbale communicatie