april 2012

Deze vraag las ik recent op een Amerikaans BDSM-forum. Ze triggerde me en toen vloeide het volgende uit mijn keyboard…

Ik ben ervan overtuigd dat alle mensen iets van Dominantie én submissie in zich hebben. Van heel veel tot heel erg weinig, maar het zit er altijd wel ergens in. Soms verborgen of gecamoufleerd, maar ik ben er eveneens van overtuigd dat als je iemand goed observeert je ook dat kan bespeuren. Eens je goed doorgrond hebt wat BDSM is en hoe het werkt, weet je naar wat je moet kijken. Je voelt meestal aan of iemand voornamelijk Dominant en/of sub is.

Een sterke persoonlijkheid wordt voor mij gekenmerkt door hoe iemand “in het leven staat”. Iemand die duidelijk, helder, standvastig én communicatief is. Iemand waarvan je weet wat je eraan hebt en ook wat niet. Die zelfzekerheid en betrouwbaarheid uitstraalt, iemand die respect en vertrouwen inboezemt.
Maar een sterke persoonlijkheid noem ik ook iemand die in staat is over zichzelf te reflecteren, die zichzelf in vraag durft en kan stellen. Iemand die als insteek heeft: ik weet op dit moment wie ik ben, maar weet evenzeer dat ik hard zal moeten blijven werken om te blijven weten wie ik worden kan. Iemand die openstaat voor groei en het evenwicht blijft nastreven tussen zekerheden en onzekerheden, tussen zelfkennis en zelfontplooiing. Een sterke persoonlijkheid staat voor mij dus niet gelijk aan een zelfvoldaan persoon!

En dan een heel persoonlijke kanttekening: ik ben dol op sterke persoonlijkheden! In mijn ervaring leveren mensen met een sterke persoonlijkheid ook de “mooiste” subs en Doms op. En dat in de twee richtingen:
1. Als Dom zit voor mij de grootste uitdaging in sterke personen. Vaak blijkt dat uiterlijke sterkte innerlijke behoeftes aan onderdanigheid maskeert. Ik vind het heerlijk om dat uiterlijke sterkte-laagje weg te krassen om te komen tot de essentie van wie iemand echt is. Om de “strijd” aan te gaan met een “strijder”.
2. Als sub heb ik iemand nodig die sterk is en die me “aankan”. Ik vind dat een Dominant mij waard moet zijn. Of met andere woorden, ik moet de Domina voldoende respecteren en vertrouwen om me door haar te laten domineren. Daar heb ik een sterke persoonlijkheid voor nodig. Ook hier wil ik de “strijd” aangaan met een “strijder”.
Beiden leveren een potentieel interessante “sparringpartner” op. Iemand waarmee én waardoor je grenzen gaat aftasten en verleggen.

Hoe herken je ze?

Ik trek de originele vraag open: hoe herken je Dominantie én submissie in een sterke persoonlijkheid?

Laat je niet te veel misleiden door uiterlijkheden zoals kleding. Die kan soms richtinggevend zijn, maar heeft vaak meer met een fetisj dan met een BDSM-geaardheid te maken. Hoewel er natuurlijk uitzonderingen zijn: het openbaar rondlopen met een herkenbare collar rond je nek geeft aan dat je onderdanig bent en iemands “eigendom”. Ook sieraden vertellen je niet steeds een helder beeld; zo ook tattoo’s of piercingen niet. Niet iedereen is zich steeds even bewust van welke boodschappen bepaalde uiterlijkheden “uitzenden”.
Zo is er bijvoorbeeld een fundamenteel verschil tussen Europese en Amerikaanse BDSM’ers. Amerikanen lopen vaker gewoon in casual kleding terwijl Europeanen zich dan weer liever tonen in leder, lak of rubber. Maar zoals steeds: de kleren maken niet de man – en in extensie – dus ook niet de vrouw.

Nee, je kan beter letten op andere zaken, namelijk het non-verbale gedrag.

Wetenschappers toonden aan dat 70 tot zelfs 94% van een boodschap zit in het non-verbale gedrag en slechts de overblijvende procenten in het verbale. Je kan stellen dat WAT iemand zegt bewust is en HOE iemand het zegt onbewust is. En in het onbewuste zit dus meestal de essentie van de boodschap.

Hoe pak je dat aan?

Door goed te kijken … naar lichaamshouding, hoe schouders, armen, handen, benen bewegen of gehouden worden, oogopslag en –bewegingen tijdens het praten, trekken van de mond of wenkbrauwen, de manier waarop ze bewegen en zich gedragen wanneer meerdere mensen aanwezig zijn. Heel wat gebaren dragen Dominante of onderdanige boodschappen in zich, soms zelfs seksuele.

Door goed te luisteren … naar hoe ze dingen zeggen (intonatie en volume aan woorden), wat ze zeggen als het over gevoelens en dromen gaat en goed op te letten als ze praten in groep. Soms is de zinsbouw veelzeggend: “ik wil…”, is iets heel anders dan: “jij moet…” of “zullen we …” dekt een heel andere lading dan: “mag ik even…”. Let ook vooral op die zaken die ze NIET vertellen, dingen waar ze omheen draaien of als “onbelangrijk in dit kader” bestempelen. Check hun bereidheid tot luisteren, hoe groot hun interesse voor jou en jouw verhaal is.  En verwar extraversie niet met narcisme of egocentrisme; dit zijn eerder tegenindicaties van Dominantie of submissie!

Door de juiste vragen te stellen … naar wie ze zijn, welke plannen, wensen en verwachtingen ze hebben, wat ze belangrijk en niet belangrijk vinden in hun leven. Check ook hun bereidheid in te gaan op jouw vragen naar detaillering en meer diepgang. Communicatie is een straat met twee richtingen!

Dat soort observaties kan je best doen “in het gewone leven”, dus niet als iemand zich in een BDSM-kelder of op een –evenement bevindt. Dan speelt immers de omgeving mee, en gaan mensen zich bewust aan die omgeving aanpassen. Nee, ik heb het over observeren in een private of “normale” openbare omgeving. Bij de bakker, in een supermarkt, gewoon op straat of in familie-, vrienden- of kennissenkring. Daar kan je ze er meestal zo uitpikken door onbewust gedrag, houding of hoe ze iets zeggen. Maar goed observeren blijft een kunst die je veel moet oefenen om ze onder de knie te krijgen!

Nog interessanter wordt de vraag: hoe herken je de sub in een Dominant? Maar daar wijd ik later een blog aan.

Sebastianus

Trefwoorden: BDSM herkennen – vragen stellen – observeren – luisteren – non-verbale communicatie

—–

Toegegeven, ik was er één die naar uiterlijkheden keek toen ik mijn partners koos. Ik schrijf “keek” waaruit je mag concluderen dat ik dat nu niet meer doe.
Ja, met ouder worden behoor je ook wijzer te worden, zegt de volkswijsheid. Criticasters zullen zeggen: tja, nu ie er zelf niet meer zo fris en scherp uitziet, gaat ie zijn normen verleggen. Handig mannetje!

En opnieuw: toegegeven, ik zie er allesbehalve fris en scherp uit. Mijn lijf toont de sporen van mijn leeftijd. En om eerlijk te zijn: I couldn’t care less! Fuck mijn uiterlijk, want het is niet mijn uiterlijk dat aantrekkelijk is. De vrouwen waarmee ik speelde waren niet op zoek naar een afgetraind lichaam, killing looks of de perfecte dimensies van een pik. They couldn’t care less!

En ook mijn huidige liefdes- en speelpartner ziet er niet zo fris en scherp uit. Ook voor haar is het leven fysiek niet vergevingsgezind geweest.
Ik zal je wat verklappen. Toen we mekaar voor het eerst ontmoetten waren we beiden heel erg stellig: we waren geen van beiden de ideale partner waar we naar op zoek waren. Wat we als uiterlijke schoonheidscriteria voor een partner hadden gesteld, lag heel ver van hoe we er beiden uit zagen. We waren “definitely” geen partners voor mekaar. No way! Tot we samen gingen spelen, ach, kom, voor één keertje dan,  … toen verdwenen al die criteria als sneeuw voor de zon.

Ik had het al eerder vastgesteld: het ging me niet om HOE het lijf eruit zag waarmee ik speelde. Het ging erom WAT ik ermee mocht doen! Het ging erom WAT ik zelf aan genot ontving en WAT zij op haar beurt aan genot oogstte. Het ging erom vast te stellen hoe haar submissie mij betoverde en hoe mijn Dominantie haar raakte. En daar werd ik pas echt wijzer van:  toen besefte ik dat schoonheid – net als seks – tussen de oren zit en weinig te maken heeft met maten en gewichten.

Het gaat er niet over hoe klein of groot borsten zijn; nee, het gaat erover hoe gevoelig ze zijn. Het gaat er over dat tepels heerlijke dingen zijn om mee te spelen. Het gaat erover dat je ze kan strelen, pijnigen, hard maken, plagen, … het gaat erover WAT dat teweegbrengt bij je partner.

Het gaat er niet over of die pik een handjevol is of dat je met twee handen tekortkomt. Of ie dik, dun, lang, kort, besneden of onbesneden is, … het gaat erover WAT je ermee kan doen en WAT dat teweegbrengt bij je partner.

Het gaat over passie, over loslaten en overgeven, over goed kijken, luisteren, praten, inzetten, bezitten, geven en oogsten. DAAR zit de essentie, volgens mij. En je hoeft me niet te geloven, maar ik zeg je in alle eerlijkheid: het is even lekker spelen met een maatje 36 dan 56. Het is niet het lijf dat er toe doet. Het is de GEEST en het GEVOEL. Daar zit voor mij de allergrootste schoonheid van het BDSM-spel!

Sebastianus

Trefwoorden: schoonheid van het spel versus uiterlijke schoonheid – uiterlijk – innerlijk – relevantie

Deze vraag las ik recent op een Amerikaans BDSM-forum. Ik interpreteer ze als volgt: “Vloeit onderdanigheid voort uit liefde, of vloeit liefde voort uit onderdanigheid?” Een erg boeiende vraag die me aan het denken zette.

Ik geloof niet dat je daar een universeel antwoord op kan geven; voor elkeen zal het misschien weer net wat anders liggen. Maar als ik naar mezelf en mijn relatie kijk, dan moet ik beide delen van deze vraag positief beantwoorden. Als Switch, in een relatie met een vrouwelijke Switch, kan ik ze ook vanuit een dubbel perspectief beantwoorden; én als Dominant, én als sub.

Ik denk dat Dominantie en submissie “in” je zitten; dat het een erg belangrijk deel is van wie je bent en hoe je bent. Je krijgt het mee met de geboorte. Of én wat je er wat mee doet, hangt dan weer van talloze factoren af.
Maar als ik terugblik op mijn eigen relatie weet ik met grote stelligheid dat haar submissie aan mij mede gemaakt heeft dat ik verliefd op haar geworden ben. Haar onderdanigheid heeft die verliefdheid voor haar doen ontstaan. En, naarmate zij op mij verliefd werd, werd haar submissie steeds groter en intenser. Verliefdheid werd liefde en die liefde ontstond omdat we beiden bij mekaar vonden wat we nodig hadden. Omdat we mekaar konden vervullen in mekaars diepste wensen.

Natuurlijk is onze liefde op veel meer dan dat gebaseerd. We vullen mekaar aan op heel wat vlakken. Maar zonder haar onderdanigheid, en mijn gevoel dat ik me aan haar kon onderwerpen – of geformuleerd vanuit het omgekeerde standpunt – zonder haar wens zich aan mij te onderwerpen, en mijn vaststelling dat haar mogen Domineren mij intens genot en geluk opleverde, zouden we nu geen stel zijn. BDSM samen beleven maakt dat onze relatie een enorme extra dimensie gekregen heeft. Het maakt dat we op een totale wijze van mekaar kunnen houden.

Q: “Does submission come out of love, or does love come from submission?”
A: “Yes, it did for the both of us, and in both ways!”

Sebastianus

Trefwoorden: getuigenis – relatie tussen spel en liefde – wederzijdse wens 

“Zou je ooit nog zonder BDSM kunnen leven?”, vroeg ze me. “Stel, dat onze relatie zou stoppen, zou je dan opnieuw voor iemand gaan waarmee je BDSM kan beleven?”

“Ja”, antwoordde ik, “ik wil nooit meer zonder.”

“Hoe kan je daar zo stellig in zijn?” repliceerde zij.

“Ik ben daar heel stellig in. Ik heb er te lang over gedaan om het te ontdekken, in mezelf te herkennen en durven toe te geven. Ik heb er teveel geluk en genot in gevonden. Zonder BDSM zou ik ik niet meer zijn, denk ik.”

“Zou liefde dan niet genoeg kunnen zijn?”, vroeg ze me.

“Voor mij is BDSM gelijk aan totale liefde, aan volledige overgave en toewijding. Ik kan het dus niet meer los zien van mekaar. Als ik liefheb wil ik totaal liefhebben. Als mij iemand liefheeft, dan moet het totaal zijn.  Dan wil ik alles en neem geen genoegen meer met “halve” dingen. Natuurlijk hou ik ook van vanilla vrijen, maar die totale overgave, dat totale krijgen, die volledige toewijding … nee, die wil ik niet meer missen!”

“Zou jij dan zonder kunnen?”, vroeg ik haar.

“Hum, of het echt BDSM moet zijn? Ik denk het niet. Maar ik zou wel een partner zoeken waar ik weer bij kan loslaten. Iemand die me als vrouw waardeert, maar me ook kan oppakken als een meisje. Ik experimenteer te graag, dus ook dat zou ik niet kwijt willen.

“Wat is daar dan zo anders aan?”, vroeg ik haar.

“Is je gewaardeerd weten als vrouw en je tegelijkertijd ook herkend te weten in je behoeften om weer meisje te kunnen zijn, dan zo anders dan wat uiteindelijk de essentie van BDSM is? BDSM is toch de verborgen, maar gewenste verlangens gaan opzoeken. Je weer kwetsbaar durven opstellen.  Volgens mij zit daar de essentie van wie je eigenlijk wil zijn.
Dat noem ik totale en onvoorwaardelijke liefde.  Je durven geven in de handen van de ander en weten dat die ander er geen misbruik van zal maken. Ervaren dat jouw behoeften en die van de ander samenkomen in harmonie. “

Sebastianus

Trefwoorden: getuigenissen – totale en onvoorwaardelijke liefde – wederzijdse toewijding